Ο σιμιγδαλένιος χαλβάς ... αλλιώς!!

Παράξενος χαλβάς

Την εποχή που ο μόνος τρόπος για να βγάλεις αντίγραφο ήταν να τρέξεις στο πλησιέστερο φωτοτυπάδικο, υπό την προϋπόθεση ότι ήταν ανοιχτό, κουβαλούσα μαζί μου το μικρό τετραδιάκι αμέσου δράσεως. Έτσι όταν έβρισκα μια συνταγή που μου άρεσε την αντέγραφα στα γρήγορα χρησιμοποιώντας συντομογραφίες που είχα επινοήσει μόνη μου (ή αλλιώς η στενογραφία της κουζίνας!!) και όταν πήγαινα στο σπίτι την αντέγραφα κανονικά στο αντίστοιχο τετράδιο. Μη νομίζετε βεβαίως ότι τις μαγείρευα όλες. Μάλλον το αντίθετο. Ήλπιζα όμως ότι κάποτε θα τις μαγειρέψω.
Τα τετραδιάκια έμειναν αρκετό καιρό σε συρτάρια και κούτες, ταξίδεψαν στις μετακομίσεις μου και τώρα πια ξεκουράζονται σ΄ένα κουτί στο υπόγειο. Από καιρού εις καιρόν το ανοίγω και ψάχνω τις συνταγές, ίσως σε μια προσπάθεια να ανταποκριθώ στην τοτινή μου υπόσχεση ότι κάποτε θα τις μαγειρέψω. Μια τέτοια συνταγή θα κάνουμε σήμερα από το τετραδιάκι “Γλυκά του ταψιού!” Είναι ένα μάλλον ραβανί χωρίς σιρόπι να πω; χαλβά με γιαούρτι στο φούρνο να το πω; κέικ με σιμιγδάλι να το πω; “Παράξενος χαλβάς” θα το πω, όπως άλλωστε το είχα ονομάσει στο τετραδιάκι μου.

Η συνταγή είναι απλή, με μια και μοναδική δυσκολία: δεν πρέπει να παραψήσουμε το χαλβά μας. Πρέπει όταν βγει από το φούρνο να έχει υγρασία για να μην τρίβεται όταν θα κρυώσει. Επειδή αυτό εξαρτάται από την υγρασία που έχει κυρίως το γιαούρτι που περιέχει, πρέπει να είμαστε λίγο προσεκτικοί με το χρόνο ψησίματος που μπορεί να διαφέρει όχι μόνον από φούρνο σε φούρνο αλλά και από ταψί σε ταψί. Αν το πετύχουμε όμως θα έχουμε έναν χαλβά που μοσχοβολά βανίλια και βούτυρο, αρκετά γλυκό και τρυφερό. Κι επειδή οι αποτυχίες μέσα στην ζωή είναι αν τυχόν το παραψήσετε, όπως έκανα εγώ την πρώτη φορά, μη στεναχωρηθείτε καθόλου! Θα έχετε ένα καραμελωμένο τριβουλιαστό (=αυτό που τρίβεται) κέικ που μπορείτε να φάτε είτε σκέτο, είτε με γιαούρτι, είτε ως τρίμματα πάνω σ΄ένα παγωτό είτε να το προσθέσετε στο πρωινό σας ή όπως αλλιώς θέλει η φαντασία σας!! Για να πω την αλήθεια, εγώ πάντα το παραψήνω, διότι σε όλους στο σπίτι αρέσει έτσι!

• 250 γρ. σιμιγδάλι
• 500 γρ. ζάχαρη (Μη σας φαίνεται πολλή η ζάχαρη. Αυτή είναι και η αναλογία στο γνωστό μας σιμιγδαλένιο χαλβά)
• 250 γρ. γιαούρτι
• 75 γρ. βούτυρο
• 2 μέτρια αυγά
• 1/2 φλ. αμύγδαλα κοπανισμένα ή τριμμένα σε σκόνη
• Μια βανίλια
• 1 κ.σ. μπράντι
• 1/2 κ.γλ. σόδα

Χωρίζουμε τα αυγά και χτυπάμε τα ασπράδια σε μαρέγκα.

Χτυπάμε το γιαούρτι, τη ζάχαρη και το βούτυρο μέχρι να ενωθούν και να λιώσει η ζάχαρη. Προσθέτουμε το σιμιγδάλι, τους κρόκους, τα αμύγδαλα, τη βανίλια και τη σόδα διαλυμένη στο μπράντι. Ανακατεύουμε μέχρι να ομογενοποιηθούν.

Ενσωματώνουμε με κυκλικές κινήσεις το 1/3 της μαρέγκας και μετά με τον ίδιο τρόπο το υπόλοιπο.

Βάζουμε σε βουτυρωμένο ταψί, όχι πολύ βαθύ και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170^ο C στις αντιστάσεις για 30’ περίπου, ίσα -ίσα να ψηθεί το αυγό και να ρουφήξει το σιμιγδάλι τα υγρά. (Το ταψί του φούρνου που βλέπετε στη φωτογραφία είναι διπλή δόση). Μετά τα 25’ ελέγχουμε μήπως πρέπει να το βγάλουμε. Όταν θα βγάλουμε το γλυκό μας από το φούρνο πρέπει να έχει ακόμη αρκετή υγρασία.

Στο σπίτι ο φουρνιστός χαλβάς

μας αρέσει τριβουλιαστός!!

Το αφήνουμε να κρυώσει και σερβίρουμε παίρνοντας κουταλιές από το ταψί.

Αν σας αρέσουν οι αναρτήσεις μου, μπορείτε να γίνετε μέλος στην ομάδα μου στο Facebook με τίτλο “Κολατσιό!!” (κάντε κλικ εδώ για να τη δείτε) ή να ακολουθήσετε αυτό το ιστολόγιο πατώντας επάνω δεξιά το κουμπάκι που γράφει “Παρακολούθηση”!

Να είστε όλοι καλά και καλά μαγειρέματα!

Αλέκα Ν.