Σπιτικό ξύδι από μήλα!

Σπιτικό ξύδι από μήλα

Ότι μαγειρέψαμε, μαγειρέψαμε! Τώρα ας κάνουμε κάτι για να χάσουμε τα κιλά που βάλαμε...

Κι ας χρησιμοποιήσουμε κάποια “άχρηστα” υλικά που συνήθως καταλήγουν στα σκουπίδια! Αυτός εξάλλου είναι και ο σκοπός της σελίδας "Χρήσιμα - Άχρηστα": να βρίσκουμε τρόπους ώστε να μην πετάμε τίποτε πριν εξαντλήσουμε τις δυνατότητές του! Για το μηλόξυδο ο λόγος σήμερα που κατά πώς λένε οι ειδικοί βοηθά μεταξύ άλλων στην απώλεια βάρους. Περισσότερα δεν θα πω επί του θέματος διότι ειδικός δεν είμαι. Μπορεί ο καθένας μας να κάνει την έρευνά του.

Είναι μια απλούστατη συνταγή που μπορεί να γίνει είτε με ολόκληρα μήλα είτε μόνον με τις φλούδες τους. Μπορούμε λοιπόν να κάνουμε μια νόστιμη μηλόπιτα και να χρησιμοποιούσαμε τις φλούδες που συνήθως πετάμε για το μηλόξυδο. Μοναδικός περιορισμός στην περίπτωση αυτή είναι τα μήλα να είναι βιολογικά για να μην είναι κερωμένα. Βιολογικά μήλα πωλούνται πλέον ακόμη και στις λαϊκές αγορές σε πολύ καλές τιμές μάλιστα. Μάλιστα δεν απαιτείται συγκεκριμένη ποικιλία μήλων, οποιαδήποτε μήλα έχετε κάνουν τη δουλειά μια χαρά.

Το δεύτερο υλικό που θα χρειαστούμε είναι λίγη ταπεινή ζαχαρίτσα για να ξεκινήσει η ζύμωση και τελικά να δημιουργηθεί “η μάνα”, δηλαδή η αποικία των βακτηρίων που απαιτείται για να γίνει το ξύδι.

Ο απαιτούμενος χρόνος για τη ζύμωση εξαρτάται από την εποχή. Το καλοκαίρι η ζύμωση γίνεται πιο γρήγορα ενώ το χειμώνα θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος.

Για το σπιτικό μας μηλόξιδο θα χρειαστούμε:

• 3 ολόκληρα μήλα ή την αντίστοιχη ποσότητα από φλούδες βιολογικών μήλων.
• 3 κ.σ. ζάχαρη κατά προτίμηση λευκή
• 1 περίπου λίτρο κρύο νερό εμφιαλωμένο ή βρασμένο

Πλένουμε και κόβουμε τα μήλα σε μέτρια κομμάτια.

Αν δεν είναι βιολογικά καλύτερα να τα καθαρίσουμε και να πετάξουμε τις φλούδες. Αφήνουμε τους σπόρους αλλά αφαιρούμε τα κοτσανάκια. Τα βάζουμε σ΄ένα αποστειρωμένο βάζο με μεγάλο στόμιο (για την αποστείρωση του βάζου δείτε “εδώ”). Ανακατώνουμε τη ζάχαρη και λίγο νερό και την προσθέτουμε στο βάζο. Προσθέτουμε τόσο νερό όσο να σκεπάζονται τα μήλα τελείως. Αν χρειαστεί βάζουμε από πάνω κάποιο βάρος, όπως π.χ. μια καλοπλυμένη πέτρα, για να τα πιέζει.

Σκεπάζουμε το βάζο μ’ ένα κομμάτι ύφασμα που το στερεώνουμε μ’ ένα λάστιχο. ΔΕΝ κλείνουμε με το καπάκι. Το βάζουμε σε σκοτεινό και ζεστό μέρος.

Μετά από τρεις περίπου εβδομάδες θα δούμε να σχηματίζεται μια λευκή κρούστα στην επιφάνεια. Αυτό είναι η μάνα και σημαίνει ότι το ξύδι μας ζυμώνεται. Ταυτόχρονα ίσως παρατηρήσετε μικρές φουσκαλίτσες μέσα στο υγρό. Αν δοκιμάσετε θα διαπιστώσετε ότι έχει ήδη αρχίσει να ξυνίζει ελαφρά.  

Μετά από 5-6 εβδομάδες το ξύδι είναι έτοιμο. Δοκιμάζουμε και αν το θέλουμε πιο ξινό το αφήνουμε μερικές μέρες ακόμη. Μόλις το ξύδι έχει την επιθυμητή ξυνάδα, σουρώνουμε το υγρό, πετάμε τα μήλα και το μεταφέρουμε σε μπουκάλι και μπορούμε πλέον να το καταναλώσουμε!

Αν μας αρέσουν τα μυρωδάτα ξύδια μπορούμε πλέον να το αρωματίσουμε. Προσωπικά μου αρέσει να βάζω ξύδι με άρωμα σκόρδου στην λαχανοσαλάτα. Γι΄αυτό περνώ 2-3 σκελίδες σκόρδου σ’ ένα σουβλάκι (ή σ’ ένα καλαμάκι για τους νοτίους) και το βάζω σ’ ένα μπουκάλι. Μετά από 10 μέρες περίπου είναι έτοιμο. Το καλαμάκι όμως δεν το βγάζω...

Να είστε όλοι καλά και καλά μαγειρέματα

Αλέκα Νικολαΐδου