Πεντονόστιμο κέικ με το εσωτερικό των κολοκυθιών που αδειάσαμε για τα γεμιστά!

Τρυφερό κέικ με πράσινο κολοκύθι

Ίσως να το έχετε ήδη καταλάβει: τα κολοκυθάκια είναι το αγαπημένο μου καλοκαιρινό λαχανικό (... που στην πραγματικότητα δεν είναι λαχανικό αλλά φρούτο!!! δείτε εδώ). Ήδη κάναμε τα πιο εύκολα και τα πιο τραγανά τηγανιτά κολοκυθάκια, κολοκυθάκια γεμιστά με πλιγούρι και κιμά, τα κολοκυθάκια του Απικίου και καλοκαιρινό πλιγούρι με μανιτάρια και κολοκυθάκια. Ήρθε η ώρα να φτιάξουμε και κάτι γλυκό. Όχι, όχι δεν θα χρησιμοποιήσουμε κίτρινη κολοκύθα. Θα χρησιμοποιήσουμε και εδώ πράσινο κολοκύθι που, παρά τη γενική πεποίθηση προς το αντίθετο, μπορεί επάξια να χρησιμοποιηθεί και για γλυκές παρασκευές.

Και γιατί όχι; Εδώ μας ταϊζουν άχυρο κυριολεκτικά σε πιάτα που για να φας πρέπει να τα χρυσοπληρώσεις, το κολοκυθάκι σ΄ένα κέικ θα παρεξηγήσουμε; (Αυτό όπως ίσως καταλάβατε ήταν παρεμβολή από πρόσφατο επεισόδιο του Μάστερ Σεφ!)

Εξ’ άλλου μια από τις πρώτες μαγειρικές μου απόπειρες, εκείνα τα μακρινά μαθητικά χρόνια, ήταν να φτιάξω γλυκιά κολοκυθόπιτα. Μαγειρικά αναρχοαυτόνομη από τότε δεν ακολούθησα κάποια συνταγή αλλά το ένστικτο και την άγνοιά μου. Έτσι χρησιμοποίησα πράσινο κολοκυθάκι. Πιστέψτε με εκείνη η κολοκυθόπιτα μπορεί να είχε άλλα λάθη, αλλά αυτό του κολοκυθιού δεν το επεσήμανε κανένας. Έκτοτε έχω χρησιμοποιήσει πολλές φορές πράσινα κολοκυθάκια σε γλυκές συνταγές και έχω διαπιστώσει ότι όταν η συνταγή έχει έντονα μπαχαρικά δεν φαίνεται καθόλου. Καλύτερα όμως να το αποφύγετε σε γλυκά με ήπια αρώματα, διότι βγάζει μια ανεπαίσθητη “χορταρίλα” που καταστρέφει το τελικό αποτέλεσμα.

Ένα πράσινο κολοκυθάκια (λέμε τώρα!!) τριών περίπου κιλών,

που έγινε κέικ, τηγανητό και νηστίσιμα αλμυρά μπατόν σαλέ!

Το κολοκυθάκι που θα χρησιμοποιήσουμε μπορεί να είναι το εσωτερικό που βγάζουμε για να κάνουμε γεμιστά κολοκυθάκια (αν δεν το χρησιμοποιήσουμε για να δώσουμε υγρασία στη γέμιση και να νοστιμίσουμε το αυγολέμονο, όπως ήδη είπαμε σε παλαιότερη ανάρτηση) ή μια μεγάλη πράσινη κολοκύθα που ξεχάστηκε στο χωράφι και έγινε παχουλή-παχουλή, όπως έκανα εγώ σήμερα. Αν και ακόμη και αυτή όπως και πάλι είπαμε μπορεί να γίνει γεμιστή ή υπέροχατηγανιτά κολοκυθάκια.

Θα φτιάξουμε λοιπόν ένα κέικ με τα περισσεύματα κολοκυθιού όπου όμως το κολοκύθι δε φαίνεται καθόλου. Με όποιον τρόπο κι αν το προσθέσουμε, δηλ. τριμμένο ή περασμένο από το μούλτι, στο τέλος θα εξαφανισθεί αφού έχει δώσει όλη την υγρασία του στο κέικ. Έτσι κανείς δεν θα καταλάβει τι περιέχει πραγματικά!

Αν τυχόν έχετε το εσωτερικό από κολοκυθάκια που αδειάσατε για να κάνετε γεμιστά και δεν προλαβαίνετε να κάνετε κέικ, μην πτοείστε! Τρίψτε τα στο μούλτι, μετρήστε την ποσότητα και βάλτε τα σε μια σακούλα για την κατάψυξη, όπως τα σημειώσετε τι περιέχει και την ποσότητα (Μικρό μυστικό: για τις σημειώσεις σε σακούλες για την κατάψυξη, χρησιμοποιείστε μαρκαδόρο για CD. Και πιο εύκολα γράφει και δεν σβήνεται από την υγρασία). Έτσι θα έχετε έτοιμο το κολοκυθάκι για το επόμενο κέικ αφού θα χρειαστεί απλώς να το ξεπαγώσετε.

Θα χρειαστούμε:

• 3 κούπες πράσινα τριμμένα κολοκυθάκια
• 1 κούπα λάδι, προτιμήστε ελαιόλαδο του πάει πολύ.
• 2 κούπες ζάχαρη, αν και προτιμώ την καστανή, εδώ ταιριάζει καλύτερα η λευκή
• 5 μέτρια αυγά (δηλ. αυτά που στο Σ/Μ στη συσκευασία αναγράφουν 53-63 γραμμάρια)
• 4-5 κούπες αλεύρι γ.ο.χ. (η τελική ποσότητα εξαρτάται από την υγρασία του κολοκυθιού)
• 1 κούπα σταφίδα, προτιμήστε τη μαύρη κορινθιακή σουλτανίνα) ή οποιοδήποτε άλλο αποξηραμένο φρούτο της αρεσκείας σας κομμένο σε κυβάκια (π.χ. βερίκοκο)
• 1/2 κούπα τσίπουρο ή κονιάκ ή λευκό κρασί ή χυμό πορτοκαλιού
• 1 κούπα ξηρούς καρπούς της αρεσκείας σας (καρύδια, αμύγδαλα, φουντούκια)
• 1 κ. γλ. κανέλλα
• 1/2 κ.γλ. γαρύφαλλο
• Ξύσμα από ένα πορτοκάλι (προτιμήστε βιολογικό)
• Μια πρέζα αλάτι
• 1/2 κ. γλ. μπέικιν πάουντερ για κάθε κούπα αλευριού που θα χρησιμοποιήσουμε
• 1,5 κ. γλ. σόδα

Βάζουμε τη σταφίδα ή όποιο άλλο ξερό φρούτο αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε στο τσίπουρο ( ή το κονιάκ ή το λευκό κρασί ή το χυμό πορτοκαλιού) να φουσκώσουν.

Τρίβουμε τους ξηρούς καρπούς

ανάλογα με τα γούστα μας.

Στο μούλτι τρίβουμε τους ξηρούς καρπούς όσο μας αρέσει. Εγώ συνήθως τους τρίβω πολύ επειδή έτσι αρέσει στα παιδιά μου αλλά εσείς αν θέλετε αφήστε τους χοντρούλικους. Προσθέτουμε τα μπαχαρικά, το ξύσμα και το αλάτι.

Χτυπάμε το λάδι, τη ζάχαρη και τα αυγά μέχρι να αφρατέψουν, προσθέτουμε

το κολοκυθάκι, τους ξηρούς καρπούς και τις σταφίδες και ανακατεύουμε.

Δεν ξεχνάμε κάθε φορά που βάζουμε 

μια κούπα αλεύρι να προσθέσουμε και 

το αντίστοιχο μπέικιν!

Μ’ ένα σουρωτήρι κοσκινίζουμε και προσθέτουμε κούπα-κούπα το αλεύρι μέσα στο μείγμα, φροντίζοντας κάθε φορά να προσθέτουμε και το αντίστοιχο μπέκιν πάουντερ για να μη χάσουμε το λογαριασμό στο τέλος. Προσθέτουμε επίσης και τη σόδα. Όπως ήδη είπαμε η ποσότητα του αλευριού εξαρτάται από την υγρασία που περιέχουν τα κολοκυθάκια. Γι΄αυτό το προσθέτουμε κούπα-κούπα μέχρι να αποκτήσει την υφή που έχουν συνήθως τα κέικ.

Η δόση είναι αρκετά μεγάλη, αφού συνήθως αρκετή σάρκα βγάζουμε από τα κολοκυθάκια. Γι΄ αυτό αλευροβουτυρώνουμε ένα μεγάλο στρογγυλό ταψί διαμέτρου 32 εκ. και ρίχνουμε τη ζύμη. Αν όμως δεν θέλουμε να το ψήσουμε όλο, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε δυο φόρμες για κέικ, να ψήσουμε τη μία και την άλλη να τη βάλουμε στην κατάψυξη. Ναι, ναι μη φοβάστε. Η ωμή ζύμη του κέικ καταψύχεται με μεγάλη επιτυχία. Για λεπτομέρειες δείτε εδώ προς το τέλος της ανάρτησης.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στις αντιστάσεις στους 180^ο C για τουλάχιστον μία ώρα. Πιθανότατα θα χρειαστεί περισσότερο, μη ξεχνάτε ότι το κέικ μας έχει αρκετή υγρασία. Βεβαίως αν ψήσουμε μικρότερη δόση, προσαρμόζουμε το χρόνο ανάλογα. Δοκιμάζουμε αν ψήθηκε με το γνωστό κόλπο, δηλ. βυθίζοντας ένας μαχαίρι στο κέντρο. Πρέπει να ψηθεί η λάμα να βγαίνει καθαρή. Ψημένο το κέικ μας θα έχει αρκετή υγρασία και η υφή του θα είναι μάλλον σαν αυτή ενός νηστίσιμου κέικ αν και περιέχει αυγά.

Et voilà!

Αν σας αρέσουν οι αναρτήσεις μου, μπορείτε να γίνετε μέλος στην ομάδα μου στο Facebook με τίτλο “Κολατσιό!!” (κάντε κλικ εδώ για να τη δείτε) ή να ακολουθήσετε αυτό το ιστολόγιο πατώντας επάνω δεξιά το κουμπάκι που γράφει “Παρακολούθηση”!

Να είστε όλοι καλά και καλά μαγειρέματα!

Αλέκα Νικολαΐδου

Να είστε όλοι καλά και καλά μαγειρέματα!

Αλέκα Ν.