Τετάρτη 29 Νοεμβρίου 2017

Μεθυσμένο κέικ

Μεθυσμένο κέικ


Τον τελευταίο καιρό τα παιδιά μου παραπονούνταν ότι έχουν βαρεθεί συνέχεια τα ίδια κέικ. Η αλήθεια είναι ότι εδώ και καιρό είχα υιοθετήσει μια βασική συνταγή κέικ με την οποία “έπαιζα” κάθε φορά προσθέτοντας διαφορετικά αρώματα για να προσδώσω ποικιλία. Όταν τους ρωτούσα τι διαφορετικό θα ήθελαν σ΄ένα κέικ, δεν ήξεραν να μου απαντήσουν. Ψαχνόμουν γενικώς με τα κέικ, διότι είναι μια πολύ εύκολη και γρήγορη λύση, το δε γεγονός ότι τα καταψύχω ωμά και όποτε ανάβω φούρνο για κάτι άλλο, ρίχνω στο τέλος και ένα κέικ για να ψηθεί χωρίς καθόλου κόπο με διευκολύνει ακόμη περισσότερο. (Για τη κατάψυξη του ωμού κέικ μπορείτε να δείτε εδώ προς το τέλος της ανάρτησης)

Ένα απόγευμα συζητώντας με τη φίλη μου τη Φωφώ, μου ανέφερε για μια βυσσινάδα χωρίς καθόλου βράσιμο! Αν και χειμώνας και τα βύσσινα ανύπαρκτα της ζήτησα να μου πει τη συνταγή για να την έχω όταν θα έρθει ο καιρός. Και τότε έφερε ένα τετράδιο γεμάτο συνταγές που κατέγραφε σε κάθε ευκαιρία. Ε! Κι εγώ δεν έχασα την ευκαιρία. “Κατέσχεσα” το τετράδιο για να το μελετήσω με την ησυχία μου. Αποδείχθηκε ένα μικρό χρυσωρυχείο συνταγών. Από τις χειρόγραφες σελίδες ξεπήδησε μια συνταγή που έφερε το λακωνικό και θελκτικό τίτλο “Μεθυσμένο κέικ”. Ένα κέικ όπου αντί για γάλα, χρησιμοποιούμε κρασί. Όπως καταλαβαίνετε δεν έχασα την ευκαιρία! Πειραματίστηκα κιόλας (σιγά που δεν θα το έκανα...) και αντικατέστησα το κρασί με μούστο. Το αποτέλεσμα; ένα αφράτο μελωμένο κέικ, που εξωτερικά σου δίνει την εντύπωση ότι είναι σιροπιαστό. Επιπλέον έχει σοκολάτα και κακάο. Όλοι μας ξέρουμε τι ευωδιαστά αποτελέσματα δίνει ο συνδυασμός κρασιού και σοκολάτας. Η συνταγή τελείωνε με λιωμένη σοκολάτα να περιλούζει το κέικ. Το στάδιο αυτό το παρέλειψα. Είναι από μόνο του τόσο πλήρες σε γεύση που κατά τη γνώμη μου η προσθήκη σοκολάτας μάλλον άσκοπος πλεονασμός είναι.

Η συνταγή ανέφερε για ένα ολόκληρο φακελάκι μπέικιν πάουντερ, που είναι 20 γρ. Το θεώρησα πολύ, ειδικά σε συνδυασμό με τα τέσσερα αυγά, για 250 γρ. αλεύρι και μείωσα την ποσότητα στα 15γρ. Μάλλον είχα δίκιο, διότι έγινε πολύ αφράτο. Πιστεύω ότι η προσθήκη επιπλέον μπέικινγκ πάουντερ θα φαινόταν στη γεύση και θα φούσκωνε τόσο πολύ που τελικά δεν θα μπορούσε να σταθεί και θα κατέρρεε!

Επίσης αντικατέστησα το μισό βούτυρο με ελαιόλαδο. Αν και η χρήση του ελαιόλαδου στα κέικ μάς δίνει ένα μάλλον βαρύ αποτέλεσμα, νομίζω ότι στο συγκεκριμένο επιβάλλεται διότι δεν θέλουμε να είναι πρωταγωνιστής το βούτυρο αλλά το κρασί και σε δεύτερο λόγο η σοκολάτα. Με την αντικατάσταση του μισού βουτύρου με ελαιόλαδο ουσιαστικά το βούτυρο “δεν ακούγεται” κατά πώς λεν οι σεφ και ταυτόχρονα προσδίδει στο κέικ την υφή που πρέπει.

Δοκιμάστε το αυτό το κέικ. Όσο ακόμη υπάρχει μούστος, δοκιμάστε το με μούστο. Αργότερα κάντε το με κρασί. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε ένα κυριολεκτικά αέρινο, σοκολατένιο κέικ ενώ στη δεύτερη περίπτωση έρχεται να προστεθεί και η σπιρτάδα του κρασιού. Και στις δυο εκδοχές τα αποτελέσματα είναι ανεπανάληπτα!

250 γρ. αλεύρι γ.ο.χ.
250 γρ. ζάχαρη
125 γρ. βούτυρο αγελάδος
125 γρ. ελαιόλαδο
4 αυγά
15 γρ. μπέικιν πάουνερ
100 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα τριμμένη
1-2 κ.γλ. κανέλα
2 κ.γλ. κακάο
110 γρ. μούστο ή κόκκινο κρασί

Μια σοκολάτα κουβερτούρα (προαιρετικά)


Σ΄ένα μπολ ανακατεύουμε το αλεύρι και το κακάο κοσκινισμένα, την κανέλα, το μπέικινγκ πάουντερ και τη σοκολάτα.






Χτυπάμε το βούτυρο, το ελαιόλαδο και τη ζάχαρη μέχρι να ασπρίσουν, προσθέτουμε ένα-ένα τα αυγά.






Σε τρεις δόσεις προσθέτουμε το αλεύρι και ανακατεύουμε να ενσωματωθεί τελείως.






Τελευταίο ενσωματώνουμε το κρασί. 

Ψήνουμε στους 180ο C πάνω-κάτω μέχρι το μαχαίρι ή το σουβλάκι να βγαίνει στεγνό. Χρόνο συγκεκριμένο δεν σας λέω διότι εξαρτάται από τη φόρμα που θα το ψήσετε. Όταν χρησιμοποιώ φόρμες για καπ-κέικς χρειάζεται περίπου 20’ ενώ σε ενιαία φόρμα εξαρτάται από το μέγεθος της φόρμας. Οπότε η δοκιμή με το μαχαίρι ή καλύτερα μ΄ένα σουβλάκι (ή ένα καλαμάκι για τους νότιους!!) ενδείκνυται.


Προαιρετικά, όταν κρυώσει το κέικ, περιχύνουμε με την κουβερτούρα που έχουμε λιώσει σε μπαιν μαρί.

Να είστε όλοι καλά και καλά μαγειρέματα!
Αλέκα Νικολαΐδου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου