Υπέρ-τραγανά μπισκότα βρώμης

Υπέρ-τραγανά μπισκότα βρώμης

Σας έχει τύχει να σας πιάσουν η προκοπή και η τεμπελιά ταυτόχρονα; Περίεργο, έτσι; Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι είναι δυνατόν να συμβεί μέχρι που το έζησα και αυτό....

Τις μέρες που πέρασαν έκανα χίλια δυο πράγματα. Πειραματίστηκα με το πορτοκάλι και έφτιαξα μαρμελάδα πορτοκάλι σε διάφορες εκδοχές, έκανα λικέρ καφέ-πορτοκάλι, έκανα τις δοκιμές μου για τον μπακαλιάρο, έκανα τζιτζιμπύρα που τελικά βγήκε ένα υπέροχο τσάι, κακοποίησα κάτι πίτες (αχ! Κυρα-mother εσύ φταις που μας προμηθεύεις με τόσο ωραίες πίτες και ποτέ δεν ασχολήθηκα με αυτές!), έκανα επιτέλους τα μπισκότα βρώμης που μου ζήταγαν τα παιδιά και πειραματίστηκα με σπιτικά μπισκότα OREO (σημ. Οι πειραματισμοί φτάνουν στον τέλος τους, ευελπιστώ ότι σύντομα θα έχουμε την τελική συνταγή) παίρνοντας ταυτόχρονα φωτογραφίες και κάνοντας στο μυαλό μου το πλάνο για τη σχετική ανάρτηση. Όλα αυτά φυσικά ταυτόχρονα με την καθημερινή μαγειρική για το μεσημεριανό, τα ψωμάκια και τα ζαμπονάκια για το σχολείο μαζί και με την προκοπή για την άλλη μου αγάπη το εργόχειρο αφού ξανάπιασα το κέντημα που άρχισα το καλοκαίρι και ξεκίνησα να μου πλέκω ένα ανοιξιάτικο γιλέκο. Μέσα σ’ όλα άρχισα να παρακολουθώ ένα διαδικτυακό μάθημα με θέμα “Το ανθρώπινο πρόσωπο του μετακλασικού ελληνικού κόσμου”.

Πού είναι η τεμπελιά σε όλα’ αυτά; θα μου πείτε. Ε! Λοιπόν η τεμπελιά άρχιζε μόλις καθόμουν μπροστά στον υπολογιστή να ετοιμάσω μια καινούργια ανάρτηση. Τότε ξαφνικά το μυαλό μου άδειαζε και άρχισα να βρίσκω διάφορες δικαιολογίες να το κάνω αύριο. Ευφάνταστη δικαιολογία δε βρήκα καμιά απολύτως αλλά όποια κι αν βρήκα ήταν αρκετή για να κλείσω τον υπολογιστή και να υποσχεθώ στον εαυτό μου ότι αύριο οπωσδήποτε θα ανεβάσω θα μπισκοτάκια μου ή ν΄ ανεβάσω καλύτερα τις μαρμελάδες;;;

Αυτά μέχρι σήμερα που αποφάσισα να με βάλω τιμωρία. Έτσι θυμήθηκα τα παλιά, εκείνα τα γράψε 100 φορές “δεν θα στεναχωρήσω την ωραία και καλή μου δασκάλα” και με τιμώρησα να γράψω τις αναρτήσεις που σχεδίαζα τόσες μέρες. Ότι θα είμαι καλό παιδί και θα το κάνω, δεν σας το υπόσχομαι αφού ωραία και καλή δασκάλα δεν υπάρχει να με ελέγξει... Εκτός και αν θέλετε να αναλάβετε εσείς το ρόλο της και να στείλετε κανένα μηνυματάκι του τύπου “Κάτσε να μας γράψεις και καμιά συνταγή!!!” Όποιος θελήσει να το κάνει πάντως, είναι ευπρόσδεκτος!

Τέρμα η συνήθης ασχετοπολυλογία μου όμως, σελίδα μαγειρικής είναι εδώ και όχι ψυχανάλυσης. Πάμε να κάνουμε τραγανά μπισκότα βρώμης.

Γενικά μπισκότα ή κουλουράκια στο σπίτι δεν πολυκάνω. Ο λόγος είναι απλός: δεν φτουράνε αφού για να ταΐσω το στόλο (=3 έφηβοι + 1 σύζυγος στην εφηβεία) θέλει αρκετές δεκάδες από αυτά, που σημαίνει ότι χρειάζεται αρκετό χρόνο για να τα πλάσω και να τα ψήσω. Αυτός είναι ο λόγος εξάλλου που τα πιάτα μου δεν είναι ιδιαίτερα στολισμένα, όπως ίσως έχετε παρατηρήσει. Ο στόλος δεν πολυκοιτά στολίσματα. Τη γεύση κοιτάνε. Μπορούν να μου κάνουν παρατηρήσεις του τύπου “έβαλες έναν κόκκο αλάτι παραπάνω” αλλά ποτέ μα ποτέ δεν έκαναν παρατήρηση είτε θετική είτε αρνητική για την παρουσίαση του πιάτου.

Μερικές φορές όμως κάνω το λάθος να κάνω κάποιες συνταγές που χρειάζονται αρκετό χρόνο για το πλάσιμο ή το ψήσιμο (ένα – ένα ταψί για αρκετές δεκάδες μπισκοτάκια παίρνει χρόνο) κι αν τους αρέσει, δεν την ξεχνούν και κάθε τόσο γίνονται σχετικά σχόλια. Έτσι και αυτές τις μέρες μου ζητούσαν να τους κάνω κουλουράκια βρώμης, τα οποία πρέπει να παραδεχθώ γίνονται εύκολα αφού ιδιαίτερο πλάσιμο δεν θέλουν, αλλά το βάλε βγάλε ταψιά στο φούρνο παίρνει ώρα. Αλλά είπαμε μ’ έπιασε η προκοπή εμένα της ανεπρόκοπης και τα ξεφούρνισα και αυτά. Μ’ αρέσουν αυτά τα μπισκοτάκια διότι γίνονται ιδιαίτερα τραγανά. Βασίζονται κυρίως σε αλεύρι βρώμης που εύκολα το φτιάχνουμε στο σπίτι τρίβοντας βρώμη στο μούλτι. Τα υπόλοιπα υλικά είναι πολύ απλά. Για 16 - 17 μπισκότα θα χρειαστούμε:

• 1 κούπα αλεύρι γ.ο.χ.
• 2 κούπες αλεύρι βρώμης
• 1 κ.γλ. μπέικινγκ πάουντερ
• 180 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
• 1 κούπα ζάχαρη
• 1/4 της κούπας γάλα
• 1/2 κ.γλ. σόδα μαγειρικής
• 1 βανίλια ή 1 κ.γλ. εκχύλισμα βανίλιας (προαιρετικά)

Αν δεν έχετε ή δεν μπορείτε να βρείτε αλεύρι βρώμης, απλώς βάλτε στο μούλτι νιφάδες βρώμης (αγοράζω βιολογικές από γνωστό σούπερ μάρκετ σε πολύ καλή τιμή) και τρίψτε τες μέχρι να γίνουν σκόνη. Ζάχαρη μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε είτε λευκή καστανή. Κατά τη γνώμη μου η λευκή ζάχαρη δίνει πιο τραγανό αποτέλεσμα, οπότε πράξτε κατά βούληση. Ακόμη αν θέλετε μπορείτε να αρωματίσετε τα μπισκότα με άρωμα βανίλιας. Προσωπικά τα προτιμώ σκέτα επειδή στη δική μου οσφρητική παλέτα το άρωμα του βουτύρου και της βρώμης σκέτα δίνουν στα μπισκότα μας γήινη γεύση.

Σ΄ένα μπολ ανακατεύουμε τα αλεύρια με το μπέικινγκ πάουντερ.

Στο σημείο αυτό η θεωρία λέει ότι χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη μέχρι να ασπρίσουν αλλά εγώ περνώ στην πράξη και τα ρίχνω και αυτά στο μπολ με τα αλεύρια.

Ανακατεύουμε τη σόδα με το γάλα, τα προσθέσουμε στα υπόλοιπα και ζυμώνουμε με τα χεράκια μας μέχρι να ενωθούν όλα τα υλικά και να έχουμε μια σταθερή ζύμη.

Αν θέλετε μπορείτε να προσθέσετε στη ζύμη σταγόνες σοκολάτας ή σταφίδες ή κάποιο άλλο αποξηραμένο φρούτο. Δεν σας το συνιστώ όμως διότι έτσι τα μπισκότα βαραίνουν και χάνεται η τραγανότητα που τα χαρακτηρίζει.

Παίρνουμε κομματάκια από ζύμης μεγέθους καρυδιού, κάνουμε μια μπαλίτσα και την πατάμε πάνω στο ταψί που έχουμε στρώσει λαδόκολλα. Πιθανότατα θα σχηματισθούν γραμμούλες από τα δάχτυλά μας αλλά δεν πειράζει. Τα μπισκότα θα απλώσουν καθώς ψήνονται και θα εξαφανισθούν. Γι’ αυτό βάλτε τα με απόσταση μεταξύ τους, εγώ βάζω 6 μπισκότα στο μεγάλο ταψί του φούρνου.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180o C στις αντιστάσεις για 15’, όχι παραπάνω για να μην σκουρήνουν, όπως βλέπετε ότι έπαθαν αυτά που είναι στα δεξιά της φωτογρφίας.

Βγάζουμε τα μπισκότα από το φούρνο και αφήνουμε να κρυώσουν στο ταψί για να σκληρύνουν. Διατηρούμε (αν προλάβουμε) τα μπισκοτάκια μας όπως όλα τα μπισκότα σε μεταλλικό κουτί.

Αν σας αρέσουν οι αναρτήσεις μου, μπορείτε να γίνετε μέλος στην ομάδα μου στο Facebook με τίτλο “Κολατσιό!!” (κάντε κλικ εδώ για να τη δείτε) ή να με ακολουθήσετε στο twitter στο @Aleka_Ni ή να ακολουθήσετε αυτό το ιστολόγιο πατώντας επάνω δεξιά το κουμπάκι που γράφει “Παρακολούθηση”! Κι αν νομίζετε ότι αξίζουν μια κοινοποίηση, θα χαιρόμουν πολύ αν το κάνατε! Σας ευχαριστώ!

Να είστε όλοι καλά και καλά μαγειρέματα!

Αλέκα Νικολαΐδου