Τάρτα καφέ

Τάρτα καφέ

Τα παιδικά μου καλοκαίρια τα πέρασα στο χωριό μου, το Δόμιρο Σερρών, στις παρυφές του Παγγαίου.

Από τις πιο έντονες εικόνες που έχω είναι η καθημερινή απογευματινή συγκέντρωση για καφέ στην αυλή της γιαγιάς Αγάπης. Ήταν εκεί η θεία Φεβρωνία, η κα Αλεξάνδρα, η άλλη μου γιαγιά η Άννα, η προγιαγιά μου η Μαριγώ, καλή τους ώρα όλες τους, η κυρά-mother, η αδελφή μου κι εγώ. Ελληνικός καφές, εργόχειρο και χαλαρή κουβέντα. Όχι, το φλυτζάνι δεν το έλεγε καμιά τους! Τώρα πια που το χωριό μου έχει πάθει πολιτισμό και ελάχιστοι κάτοικοι έχουν απομείνει, αμφιβάλλω αν αυτές οι σκηνές επαναλαμβάνονται...

Χιονισμένος ο Αι-Γιώργης, η εκκλησία του χωριού μου

Σ΄εκείνη την αυλή ξεκίνησα κάπου εκεί στα δεκαπέντε μου χρόνια να πίνω καφέ, ελληνικό φυσικά. Και από τότε έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Παλαιότερα έλεγα χαριτολογώντας ότι εάν με φυτέψουν θα φυτρώσει ένα τεράστιο καφεόδενδρο και πολλά-πολλά μικρά μανιταράκια! Τόσο πολύ μου άρεσαν και τα κατανάλωνα και τα δύο. Τα χρόνια πέρασαν, η κατανάλωση των μανιταριών μειώθηκε αλλά η λατρεία για τον καφέ παρέμεινε. Φυσικά πέρασα από διάφορες φάσεις και προτιμήσεις, από τον παραδοσιακό ελληνικό που αφού τον έκανα, τον άφηνα να κρυώσει και μετά τον περνούσα από το φίλτρο του γαλλικού καφέ μέχρι πιο εξεζητημένους, όπως τον μαύρο καφέ Αιθιοπίας που προσγειώθηκε κάποτε στην κουζίνα μου, δώρο από μερακλή φίλο.

Αγαπημένος μου καφές ήταν και είναι ο καλοκαιρινός παγωμένος δυνατός φραπέ χωρίς ζάχαρη (αν όχι, τι πόντια από τη Μακεδονία θα ήμουν;;;) τον οποίο για ευνόητους λόγους αποφεύγω. Αυτός εξάλλου είναι ο αυθεντικός ελληνικός καφές κατά τη γνώμη μου αφού από εδώ ξεκίνησε ως ο πρώτος παγκοσμίως παγωμένος καφές.

PappaRoti

Παρά τη λατρεία μου για τον καφέ, δεν είχα ιδιαίτερη αδυναμία στα γλυκά με άρωμα καφέ ή τύπου μόκας. Ίσως επειδή το άρωμα του καφέ δεν είναι τόσο δυνατό. Αλλά συχνά πυκνά δοκιμάζω κάποια συνταγή. Έτσι αυτό ανατράπηκε όταν έκανα τα PappaRoti, τα γλυκά αυτά ψωμάκια με τη βουτυρένια καρδιά και την τραγανή επικάλυψη καφέ και μου περίσσεψε ζύμη από την επικάλυψη. Ε! Έκανα με αυτή μια βάση για τάρτα και τη γέμισα – με τι άλλο θα μπορούσε να είναι στ΄αλήθεια; -με μια κρέμα καφέ. Σαν να μην έφτανε αυτό, πασπάλισα από πάνω και κόκκους στιγμιαίου καφέ που υγράθηκαν από την κρέμα γάλακτος και σκάνε στο στόμα με μικρές εκρήξεις! Είναι μια τάρτα που το άρωμα του καφέ παραμένει ζωντανό σε όλο του το μεγαλείο. Είναι απολαυστική και συνοδεύει τέλεια, - τι άλλο; - ένα φλυτζάνι ζεστό σπιτικό καφέ φίλτρου...

Ένας από τους γιούς μου όμως παρατήρησε ότι επειδή σε υπάρχει παντού η γεύση του καφέ στην ουσία χάνεται το μπισκότο. Έτσι τη δοκίμασα αντικαθιστώντας την κουταλιά του καφέ με το ξύσμα ενός πορτοκαλιού και μια βανίλια. Πραγματικά η γεύση άλλαξε και μου είπαν ότι την προτιμούν έτσι. Ομολογώ ότι ως λάτρης του καφέ την προτιμώ συνολικά με καφέ, αλλά γούστα είναι αυτά. Σεις μπορείτε να επιλέξετε ποια προτιμάτε. Βεβαίως η παραλλαγή με το ξύσμα γίνεται μόνον αν κάνετε δική σας ζύμη και όχι αυτή με το μπισκότα νταϊτζέστιβ που σας δίνω σαν εναλλακτική και πιο γρήγορη λύση.

Για τη ζύμη της βάσης

• 2 κούπες σκληρό αλεύρι
• 1/2 κούπα ζάχαρη
• 2 κρόκους αυγού
• 220γρ. βούτυρο μαλακό
• 1 κ.σ. (5 γρ.) στιγμιαίο καφέ ή το ξύσμα από ένα βιολογικό πορτοκάλι και μια βανίλια

Ρίχνουμε όλα τα υλικά σε ένα μπολ και με τα χέρια ζυμώνουμε μέχρι έχουμε μια μαλακή ομοιογενή ζύμη. Καλύπτουμε τη βάση μιας φόρμας 28εκ. με λαδόκολλα φροντίζοντας να καλύπτει και τα πλαϊνά (θα μας βοηθήσει αυτό στο ξεφορμάρισμα και τη μεταφορά σε πιατέλα) και

απλώνουμε ομοιόμορφα τη ζύμη φροντίζοντας να καλύπτει και τα πλαϊνά σε ύψος 2 εκ περίπου ή μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε φόρμα για τάρτες. Τρυπάμε παντού με το πιρούνι, βάζουμε πάνω μια λαδόκολλα και σκορπάμε φασόλια ή ρύζι. 

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180οC στον αέρα για 25’ με 30’ μέχρι να σκουρήνει η ζύμη. Δεν λέω “να ξανθύνει”, αυτό δε γίνεται διότι είναι ήδη ξανθούλα από τον καφέ που περιέχει. Την αφήνουμε να κρυώσει τελείως.

Ή εναλλακτικά αν δεν θέλετε να κάνετε βάση

• 300 γρ. μπισκότα τύπου νταϊτζέστιβ
• 100 γρ. βούτυρο αγελάδος
• 1 κ.σ. (5 γρ) στιγμιαίο καφέ

Λιώνουμε το βούτυρο σ’ ένα κατσαρολάκι ή στο φούρνο μικροκυμάτων προσέχοντας να μην βράσει. Αλέθουμε τα μπισκότα μαζί με τον καφέ στο μούλτι ή τα βάζουμε σε μια σακούλα και τα χτυτάμε με το γουδοχέρι μέχρι να γίνουν τελείως σκόνη. Τα ραντίζουμε με το βούτυρο και ανακατεύουμε με τα δάχτυλα για να βραχούν τελείως. Σε μια φόρμα με σούστα, στρώνουμε λαδόκολλα, φροντίζοντας να καλύπτει και τα πλάγια και απλώνουμε τη ζύμη φροντίζοντας και αυτή να καλύπτει να πλάγια σε ύψος 2 εκ. περίπου και πατούμε με το χέρι ώστε να είναι συμπαγής και ομοιόμορφη. Βάζουμε στο ψυγείο να παγώσει το βούτυρο και σφίξει. Θα χρειαστεί γι’ αυτό 30’ τουλάχιστον.

Για την κρέμα καφέ

1 κουτί γάλα εβαπορέ 400 γρ.

2 κρόκοι αυγών

2 κ. γλ. στιγμιαίο καφέ διαλυμένα σε 1 κ. σ. ζεστό νερό

4 κ. σ. νισεστέ ή κορν φλάουερ ή κάστερ πάουντερ (για τις διαφορές τους, μπορείτε να δείτε εδώ)

3/4 της κούπας ζάχαρη, καλύτερα καστανή

60 γρ. βούτυρο

100 ml κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά

Σ΄ενα κατσαρολάκι ρίχνουμε το γάλα με τη ζάχαρη και ζεσταίνουμε μέχρι να διαλυθεί. Αποσύρουμε από τη φωτιά και ρίχνουμε το νισεστέ που έχουμε διαλύσει σε 200 ml νερό. Ανακατεύουμε καλά.

Χτυπάμε γρήγορα τους κρόκους και προσθέτουμε λίγο από ζεστό γάλα ανακατεύοντας. Προσθέτουμε το βούτυρο και τον καφέ στο κατσαρολάκι,

ρίχνουμε τα αυγά και ξαναβάζουμε την κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά. Ανακατεύουμε μέχρι να πήξει η κρέμα.

Για να μην πιάσει πέτσα σκεπάζουμε την κρέμα με μεμβράνη που φροντίζουμε να εφάπτεται πολύ καλά. Αφήνουμε να γίνει χλιαρή.

Ρίχνουμε το μείγμα πάνω στη βάση και βάζουμε για 2 ώρες .στο ψυγείο να κρυώσει.

Χτυπάμε την κρέμα γάλακτος σε σαντιγύ και την απλώνουμε πάνω στην κρέμα. Πασπαλίζουμε λίγες νιφάδες στιγμιαίου καφέ ή αν είναι σε σκόνη πασπαλίζουμε λίγο από αυτόν. Αφήνουμε λίγη ώρα να υγραθεί ο καφές πριν σερβίρουμε.

Αν σας αρέσουν οι αναρτήσεις μου, μπορείτε να γίνετε μέλος στην ομάδα μου στο Facebook με τίτλο “Κολατσιό!!” (κάντε κλικ εδώ για να τη δείτε) ή να με ακολουθήσετε στο twitter στο @Aleka_Ni ή να ακολουθήσετε αυτό το ιστολόγιο πατώντας επάνω δεξιά το κουμπάκι που γράφει “Παρακολούθηση”!

Να είστε όλοι καλά και καλά μαγειρέματα!

Αλέκα Νικολαΐδου