Μπακλαβάς με ελαιόλαδο και μέλι !!

Μπακλαβάς με ελαιόλαδο και μέλι

Στις γευστικές μου μνήμες ο μπακλαβάς μαζί με το κανταΐφι είναι χριστουγεννιάτικα γλυκά. Μάλλον επειδή στα παιδικά μου χρόνια, τότε που χτίζονται οι αισθήσεις και συνδέονται με μυρωδιές όσο σε καμιά άλλη ηλικία, η μάνα μου τα έφτιαχνε πάντοτε κάθε Χριστούγεννα αντί για κουραμπιέδες και μελομακάρονα και σπάνια (ή ίσως και ποτέ δεν) έφτιαξε κάποια άλλη εποχή του χρόνου.
Έτσι ακόμη και σήμερα νιώθω παράξενα όταν συχνά-πυκνά ενώ δεν είναι Χριστούγεννα εγώ φτιάχνω μπακλαβά. Επειδή μάλιστα ο συγκεκριμένος μπακλαβάς είναι εξαιρετικά εύκολος και γρήγορος αλλά κυρίως χιλιονόστιμος σε κάθε οικογενειακή συγκέντρωση μου ζητάνε να τους κάνω μπακλαβά λέγοντάς μου ότι τον κάνω τέλειο. Θαρρείς και χρειάζεται ιδιαίτερη ικανότητα για να γίνει! Όμως πριν δούμε τη συνταγή βήμα-βήμα ας σημειώσουμε 2-3 λεπτομέρειες που παίζουν καθοριστικό ρόλο.

Πρωταρχικό ρόλο παίζει η επιλογή του φύλλου. Όταν χρησιμοποιούμε φύλλο Βηρυτού γίνεται ανεπανάληπτος! Αυτό βεβαίως οφείλεται στα αυγά και το βούτυρο (έστω σε μικρή ποσότητα) που περιέχει. Έτσι, αν και γίνεται με ελαιόλαδο, δεν είναι νηστίσιμος. Γίνεται, αν επιλέξετε να τον κάνετε, με απλό φύλλο κρούστας αλλά δεν θα έχει το ίδιο τραγανό αποτέλεσμα, εκείνο που όταν το δαγκώνεις ακούς ένα ηχηρότατο κράτς! σαν αυτό που ακούσαμε όταν κάναμε τον άλαδο μπακλαβά.

Ο ξηρός καρπός που θα επιλέξετε αλλάζει το αποτέλεσμα. Τα αμύγδαλα, κατά τη γνώμη μου, τον κάνουν πιο ελαφρύ σε αντίθεση με τα καρύδια που με τη λιπαρότητά τους τον βαραίνουν κάπως. Ότι και να χρησιμοποιήσετε προτιμήστε να μην τα αποφλοιώσετε. Η φλούδα πέρα από θρεπτικά συστατικά, ειδικά στα αμύγδαλα, έχει ιδιαίτερα αρώματα που αναδεικνύονται περισσότερο όταν ψηθούν. Επίσης το πόσο τριμμένα θα είναι εξαρτάται από εσάς. Προσωπικά δεν μου αρέσουν πολύ τριμμένοι, μάλιστα μία φορά που χάλασε το μούλτι, τα έκοψα με το μαχαίρι και φυσικά κάθε άλλο παρά ψιλά ήταν. Μου άρεσε πολύ και από τότε τα κάνω έτσι. Θέλει λίγο περισσότερο κόπο, αλλά νομίζω ότι αξίζει. Πρέπει επιπλέον να λάβουμε υπ’ όψιν ότι ο μπακλαβάς μας γίνεται λεπτός και το χοντρούτσικο αμύγδαλο ή καρύδι του δίνει όγκο και αέρα ανάμεσα στα φύλλα.

Επιλέξτε ένα καλό ελαιόλαδο έξτρα παρθένο με ελαφρύ άρωμα και για πρακτικούς λόγους προτιμήστε να το βάλετε σ΄ ένα μπουκάλι με πώμα ροής (ξέρετε, εκείνα τα μαραφετάκια που κάνουν το λάδι να ρέει σαν κλωστή) ή στο ροΐ ή απλώς σ΄ ένα πλαστικό μπουκάλι που θα ανοίξετε μια τρύπα στο καπάκι του. Ο στόχος είναι να ρίχνουμε το ελαιόλαδο λίγο-λίγο για να πάει παντού.

Το μέλι παίζει ίσως το σημαντικότερο ρόλο σ΄ αυτό το μπακλαβά. Ο καθένας μας έχει τις προτιμήσεις του στο μέλι, αλλά κατά τη γνώμη μου ένα ανθόμελο του ταιριάζει περισσότερο. Και πάλι επιλέξτε κάποιο εργαλείο που θα σας επιτρέψει να ρίχνετε το μέλι λίγο λίγο και εάν είναι δυνατόν με σταθερή ροή. Αν αγοράζετε τυποποιημένο μέλι, αυτά που κυκλοφορούν σε σωληνάρια βολεύουν πολύ. Αν όχι, μπορείτε να βάλετε το μέλι με εκείνα τα ειδικά, συνήθως ξύλινα, “κουτάλια” του μελιού. Εμένα πάντως εκείνο που πραγματικά με βολεύει είναι ένα ... πιρούνι!

Πάμε να φτιάξουμε τον μπακλαβά μας:

• 1 πακέτο φύλλο Βηρυτού
• 350 γρ. αμύγδαλα ή καρύδια αναποφλοίωτα τριμμένα όπως σας αρέσει.
• 2 κ.γλ. κανέλα σκόνη
• 1 κ.γλ. γαρύφαλλο σκόνη
• 180 ml έξτρα παρθένο ελαιόλαδο (είναι λίγο παραπάνω από ένα ποτήρι του κρασιού) συν λίγο ακόμη
• 400 γρ. μέλι της αρεσκείας σας (το ανθόμελο του πάει πολύ)

Από την προηγούμενη βάζουμε τα φύλλα στην ψύξη για να αποψυχθούν σιγά-σιγά.

Τρίβουμε του ξηρούς καρπούς όπως μας αρέσει και τους ανακατεύουμε με τα μπαχαρικά.

Ανοίγουμε τα φύλλα και τα απλώνουμε στο τραπέζι. Οι συνήθεις οδηγίες είναι να σκεπάζουμε τα φύλλα με μια πετσέτα για να μην στεγνώσουν. Ομολογώ ότι δεν το έκανα ποτέ και ποτέ δεν στέγνωσαν. Το μόνο που φροντίζω είναι να δουλεύω ήρεμα χωρίς να καθυστερώ.

Λαδώνουμε ελαφρά ένα ταψί διαστάσεων 30Χ40 περίπου και απλώνουμε δύο φύλλα. Δεν προσέχουμε να είναι απλωμένα τελείως, αντίθετα τα βάζουμε τσαλακωμένα. Δεν λαδώνουμε! Ρίχνουμε πάνω στο φύλλο μια χούφτα ξηρούς καρπούς φροντίζοντας να απλωθούν 

ομοιόμορφα και συνεχίζουμε ρίχνοντας ξηρούς καρπούς ανά ένα φύλλο, εκτός από τα δύο τελευταία που ανάμεσά τους δεν θα βάλουμε τίποτε. Το τελευταίο φύλλο το βάζουμε χωρίς σουρώματα.

Με κοφτερό μαχαίρι κόβουμε το μπακλαβά σε κομμάτια. Αν είσαστε σαν κι εμένα που η συμμετρία στο κόψιμο δεν έχει καμία σχέση με το χέρι μου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έναμέτρο για να βάλετε σημάδια ή ακόμη καλύτερα ένα χάρακα!

(ΑΧ! ακόμη ονειρεύομαι εκείνο το γκατζετάκι σαν φυσαρμόνικα με το οποίο οι ζαχαροπλάστες κόβουν τα γλυκά τους.)

Με το μπουκάλι που έχουμε βάλει το ελαιόλαδο ρίχνουμε ελαιόλαδο στα κοψίματα που κάναμε και γύρω-γύρω. Βρέχουμε λίγο το πάνω φύλλο με νερό.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στις αντιστάσεις στους 160^ο C για 70’. Φυσικά ο χρόνος διαφοροποιείται ανάλογα με το φούρνο μας αλλά πρέπει να ψήσουμε σε χαμηλή θερμοκρασία για να ψηθούν καλά εσωτερικά τα φύλλα και οι ξηροί καρποί μέχρι να χρυσίσει.

Ιδού! τι συμβαίνει όταν ο σύζυγος 

παίρνει μπροστά του στο ταψί...

Μόλις ψηθεί ο μπακλαβάς, τον βγάζουμε από το φούρνο και αμέσως όσο ακόμη είναι καυτός τον περιχύνουμε με μέλι, φροντίζοντας να πέφτει στα κοψίματα για να εισχωρήσει ανάμεσα από τα φύλλα. Στο τέλος ρίχνουμε και λίγο μέλι σαν κλωστές πάνω από τα φύλλα.

Αφήνουμε τον μπακλαβά σταθεί για να εισχωρήσει παντού το μέλι και μετά να κρυώσει και να σταθεροποιηθεί.

Ο μπακλαβάς μας σερβίρεται πολύ ωραία σκέτος ή με μια μπάλα παγωτό βανίλια ή ακόμη και στο χέρι σαν finger food. Επειδή το μέλι σταθεροποιείται και δεν στάζει είναι πολύ νόστιμο και πρακτικό κέρασμα για “όρθιες” εκδηλώσεις, όπως είναι ο μπουφές για μία βάφτιση.

Δύο παρόμοιες προτάσεις για μπακλαβά είναι ο μπακλαβάς με φιστίκια, κόκκινα πιπέρια,ελαιόλαδο και μέλι και ο άλαδος μπακλαβάς!

Αν σας αρέσουν οι συνταγές μου μπορείτε να με ακολουθήσετε στο Google, εφόσον έχετε λογαριασμό στο Google ή γράψετε το e-mail σας στο κουτάκι επάνω δεξιά και να πατήσετε “Submit” ή να ακολουθήσετε την ομάδα μου στο Facebook "Κολατσιό!!" Έτσι θα ενημερώνεστε αμέσως για κάθε καινούργια συνταγή. Κι αν νομίζετε ότι αξίζουν μια κοινοποίηση, θα χαιρόμουν πολύ αν το κάνατε! Σας ευχαριστώ!

Να είστε όλοι καλά και καλά μαγειρέματα!

Αλέκα Ν.