κι
ένα περίεργο μη-παγωτό στρατσιατέλα!
Κάθε
Μάιο στο σπίτι μας, όπως σε πολλά άλλα
σπίτια, αρχίζει η εποχή της μαρμελάδας.
Φράουλες, κεράσια, βύσσινα, βερίκοκα,
μούσμουλα, λίγο αργότερα ροδάκινα και
νεκταρίνια. Η υπέροχη ελληνική γη μας
προσφέρει απλόχερα τους μυρωδάτους
καρπούς της κι εμείς με λίγη προσπάθεια
τους κλείνουμε σε πολύχρωμα βάζα για
να διατηρήσουμε τη γεύση και το άρωμά
τους για τις κρύες ημέρες του χειμώνα.
Φέτος
όμως τα πράγματα άλλαξαν λίγο. Τα παιδιά
μου μού είπαν να ΜΗΝ κάνω μαρμελάδα
φράουλα επειδή την βαρέθηκαν – αν είναι
δυνατόν! Ο μεγάλος μάλιστα προχώρησε
το θέμα λίγο περισσότερο και μου ζήτησε
να κάνω “κάτι διαφορετικό, μια καινούργια
γεύση γιατί κάθε χρόνο τα ίδια, ε! τα
βαρεθήκαμε λίγο...”
Και
τι έκανε η κλασσική Ελληνίδα μάνα; Άρχισε
να ψάχνεται. Ποια διαφορετική μαρμελάδα
μπορώ να κάνω; Τι φρούτα υπάρχουν το
καλοκαίρι που δεν τα έχω μαρμελαδώσει
ακόμη; Ποια φρουτένια μαρμελάδα θα
ξέφευγε από τα τετριμμένα; Για να φθάσω
στο καταληκτικό ερώτημα: τι είναι φρούτο;
Λίγο ψάξιμο στο διαδίκτυο και .... “Ένα
φρούτο
είναι μια δομή που φέρει
σπόρους και που αναπτύσσεται από την
ωοθήκη των ανθών του φυτού,
ενώ τα λαχανικά
είναι όλα τα υπόλοιπα μέρη του φυτού,
όπως οι ρίζες, τα φύλλα και τα στελέχη.”
Μα... τότε φρούτα είναι η ντομάτα (καλά
αυτό το ξέραμε!), το αγγουράκι, η πιπεριά,
το κολοκυθάκι και η μελιτζάνα! Η μελιτζάνα
που την κάνουμε και γλυκό του κουταλιού.
Γιατί όχι και μαρμελάδα; Τι έχω να χάσω
εκτός από 1-2 μελιτζάνες και λίγη ζάχαρη;
Αντίθετα σε περίπτωση επιτυχίας θα έχω
κερδίσει τα εύσημα των παιδιών μου. Σε
περίπτωση αποτυχίας 2-3 μέρες πειράγματα
για τη μαμά που όλα τα αλλάζει. Από τώρα
σκέφτομαι τις αντιδράσεις τους: “Καλά,
μαρμελάδα μελιτζάνας; πόσο διεστραμμένη
μπορεί να είναι η μαγειρική σου σκέψη;”
και διάφορα άλλα.
Σηκώθηκα
πολύ πρωί, για να μην έχουν ακόμη ξυπνήσει
και να προλάβω να συντελέσω το έγκλημα.
Ας γλυτώσω τουλάχιστον λίγο δούλεμα.
Παίρνω δυο ωραίες γλυκιές φλάσκες που
είχα στο ψυγείο, τις κοιτάω και με
κοιτάνε, τις μιλώ δε μου μιλάνε, που θα
πάτε, θα σας αλλάξω τα φώτα τις λέω και
αρχίζω:
- Δυο μελιτζάνες φλάσκες.
- Ζάχαρη
- 2 αστεροειδείς γλυκάνισους
- Τη φλούδα από ένα πορτοκάλι
- Δυο ξύλα κανέλλας
- Τη φλούδα από ένα λεμόνι
Έγραψα
τα υλικά κατά ομάδες διότι στο δρόμο
αποφάσισα να κάνω δυο διαφορετικές
γεύσεις μαρμελάδας μελιτζάνα. Είχα
βλέπετε και φιλοδοξίες. Έτσι χρησιμοποίησα
από μια μελιτζάνα για κάθε γεύση.
Δουλεύοντας σε δυο κατσαρόλες ταυτόχρονα. |
Πολτοποιούμε και προσθέτουμε ζάχαρη. |
Έβαλα
σε βάζα και τα άφησα πάνω στο τραπέζι,
φροντίζοντας να φαίνονται η κανέλλα
και ο γλυκάνισος. Τα παιδιά με ρώτησαν
τι είναι αυτά και απάντησα μαρμελάδα
κανέλα-λεμόνι και γλυκάνισος-πορτοκάλι,
αποφεύγοντας να τους φανερώσω το υλικό
βάσης...
Αναπάντεχα
οι μαρμελάδες μου πέρασαν τη γευστική
δοκιμή των αυστηρών κριτών μου. “Είναι
διαφορετική, αλλά ωραία!”, “Τι παράξενο
έκανες πάλι; Ωραίο είναι!”, “Σε πάστα
φλώρα θα ταίριαζε”, ήταν μερικά από τα
σχόλια. Ε! Αφού πέρασε τις γευστικές
δοκιμές, τους φανέρωσα τι ακριβώς
δοκίμασαν. Προς μεγάλη μου έκπληξη δεν
υπήρξαν αντιδράσεις. Τους έχω εκ-παιδεύσει
καλά απ΄ότι φαίνεται...
Επειδή
η μελιτζάνα έχει ουδέτερη γεύση, μπορούμε
να της δώσουμε τη γεύση της αρεσκείας
μας προσθέτοντας τα ανάλογα μπαχαρικά
ή μυρωδικά. Πέρα από αυτά που ήδη
αναφέρθηκαν, άλλοι ωραίοι συνδυασμοί
είναι μέντα-λεμόνι, τζίντερ-λεμόνι,
λάιμ, εσάνς πικραμύγδαλου, λεβάντα και
ότι άλλο τραβά η όρεξή μας.
Όλα
τ΄ ανακατεύω, όλα τα μπερδεύω: το
μη-παγωτό!!
Επειδή
όμως τα μικρά εγκλήματα οδηγούν σε πολύ
μεγαλύτερα, αποφάσισα να προχωρήσω λίγο
παρακάτω. Μέρες τώρα σκέφτομαι πώς θα
κάνω κάτι σαν παγωτό που δεν περιέχει
ούτε γαλακτοκομικά, ούτε αβγά, ούτε
κάποια άλλη λιπαρή ουσία. Ένα μη-παγωτό
δηλαδή που δεν θα είναι όμως γρανίτα,
που προϋποθέτει τη χρήση φρούτων και
άρα δεσμευόμαστε από το άρωμά τους, αλλά
κάτι με ουδέτερη γεύση και μυρωδιά, για
να μπορώ να του δώσω εγώ τα αρώματα που
θέλω.
Η
μαρμελάδα μελιτζάνας με τη υπέροχη λεία
υφή της αλλά και την ουδέτερη γεύση της
θα μπορούσε να λειτουργήσει ως βάση.
Πρέπει όμως να βάλουμε κάτι για να την
αφρατέψουμε... Κι αν δοκίμαζα την μαρέγκα από ρεβυθόζουμο που βάζω στη μους σοκολάτας χωρίς αυγό;
Επί
το έργον για πέντε μπολάκια μη-παγωτού
στρατσιατέλα:
Αριστερά στη φωτογραφία η μαρέγκα από ρεβυθόζουμο. |
- Μισή κούπα ρεβυθόζουμο (δείτε πως θα το παρασκευάσετε εδώ)
- Μια
κούπα μαρμελάδα μελιτζάνα αρωματισμένη
κατά τα γούστα σας
- 7 κ.σ. τριμμένη σοκολάτας
Σε στενό σκεύος βάζουμε το ρεβυθόζουμο και χτυπάμε με το μίξερ για 10’ μέχρι να φουσκώσει και να έχουμε ένα μείγμα σαν μαρέγκα.
Ενώνουμε τα υλικά με κυκλικές κινήσεις |
Παγώνουμε κατ΄ευθείαν σε μπολάκια |
Αν
σας αρέσουν οι συνταγές μου μπορείτε
να γράψετε το e-mail
σας
στο κουτάκι επάνω δεξιά και να πατήσετε
“Submit”
ή να ακολουθήσετε τη σελίδα μου στο
Facebook "Κολατσιό
από σπίτι"
Έτσι
θα ενημερώνεστε αμέσως για κάθε καινούργια
συνταγή.
Να
είστε όλοι καλά και να έχετε νόστιμα
μαγειρέματα!
Αλέκα
Ν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου