Σπιτικό σιρόπι λεμονάδας που μοσχοβολά λεμόνι!

Λεμονάδα από λεμόνια

Η κουβέρτα της φωτογραφίας είναι εργόχειρο της γιαγιάς μου της Άννας

που μου έμαθε την τηγανητή μελιτζανοσαλάτα (https://kolatsioapospiti.blogspot.gr/2017/05/blog-post_25.html)

Πριν λίγες μέρες βρέθηκα με αρκετά βιολογικά λεμόνια. Μοσχοβολούσαν, ήταν ώριμα, ζουμερά και μυρωδάτα και η φλούδα τους φρέσκια και γυαλιστερή. Χρησιμοποίησα από μερικά το χυμό αλλά λυπήθηκα να πετάξω τις λεμονόκουπες.
Τις έβαλα σ΄ ένα ταπεράκι στο ψυγείο μέχρι να αποφασίσω τι θα κάνω μ΄ αυτές.

Το λιμοντσέλο είναι η πιο εύκολη λύση για τις λεμονόκουπες αλλά δε συνηθίζουμε στο σπίτι να πίνουμε τέτοιου είδους ποτά. Ήθελα εξάλλου κάτι χωρίς οινόπνευμα που θα μπορούσαν να καταναλώσουν και τα παιδιά. Μια δεύτερη λύση θα ήταν να κάνω κάτι σαν μαρμελάδα που κάνω συχνά για να αρωματίζω το ταχίνι και να μπορούν να το τρώνε τα παιδιά πιο εύκολα σαν άλειμμα πάνω στο ψωμί, αλλά είχα κάνει ήδη αρκετή από αυτή το χειμώνα.

Σκέφθηκα λοιπόν ότι αφού το άρωμα του λεμονιού είναι στην πραγματικότητα στη φλούδα και όχι στο χυμό, θα μπορούσα να κάνω σιρόπι λεμονάδας, κάτι αντίστοιχο με το σιρόπι βυσσινάδας που φτιάχνουμε, για να πίνουμε δροσερή αρωματική λεμονάδα μέσα στο καλοκαίρι. Οι συνταγές για σπιτικό σιρόπι λεμονάδας που είχα βρει μέχρι σήμερα βασίζονταν κυρίως στο χυμό του λεμονιού και κάποιες από αυτές περιείχαν και λίγο ξύσμα. Ποτέ δεν μου άρεσαν διότι, στο δικό μου το μυαλό τουλάχιστον, η λεμονάδα πρέπει να μυρίζει πολύ έντονα λεμόνι και όχι να είναι ένα υπόγλυκο με μια δόση ξυνάδας ποτό. Ήθελα, για να παραφράσω την κλασσική πια ατάκα “πορτοκαλάδα από πορτοκάλια” η λεμονάδα μου να είναι “λεμονάδα από λεμόνια”!

Βασίστηκα λοιπόν κυρίως στις φλούδες των λεμονιών και ο χυμός τους ήταν συμπληρωματικός για να δώσει απλώς την ξυνάδα που έχουν οι λεμονάδες. Στόχος ήταν το κύριο χαρακτηριστικό να είναι το άρωμα του λεμονιού και όχι η γεύση του.

Όμως, πριν ξεκινήσουμε, πρέπει να δούμε τι λεμόνια πρέπει να χρησιμοποιήσουμε.

Το πρώτο και βασικότερο είναι ότι πρέπει οπωσδήποτε τα λεμόνια να είναι βιολογικά. Αυτό είναι απαραίτητο. Τα συμβατικά λεμόνια, πέραν από τα λιπάσματα και χημικά που χρησιμοποιούνται για την καλλιέργεια τους με τα οποία δυστυχώς πολλοί από εμάς έχουμε λίγο ή πολύ συμβιβαστεί (μάλλον γι΄αυτό τα λέμε “συμβατικά”!!) είτε επειδή δεν βρίσκουμε είτε επειδή είναι πιο φτηνά (αν και το τελευταίο είναι πια λίγο μύθος αφού υπάρχουν κυρίως στις λαϊκές αγορές βιολογικά προϊόντα σε πολύ καλές τιμές) είναι κερωμένα ή εμβαπτισμένα ή ψεκασμένα με επιπλέον χημικά που επιμηκύνουν το χρόνο ζωής τους. Μετά από λίγη έρευνα που έκανα - πού αλλού; στο διαδίκτυο – βρήκα ότι αυτά τα χημικά δεν απομακρύνονται με κανένα από τα κολπάκια που συνήθως κάνουμε όταν πλένουμε τα λαχανικά π.χ. να τα αφήσουμε για λίγη ώρα μέσα σε νερό με ξύδι. Επομένως, αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε τη φλούδα των εσπεριδοειδών γενικά, αγοράζουμε οπωσδήποτε βιολογικά!

Το δεύτερο και επίσης βασικό είναι ότι τα λεμόνια πρέπει να είναι ώριμα. Τα ώριμα λεμόνια, αλλά και όλα τα εσπεριδοειδή, όταν είναι άγουρα πικρίζουν πολύ περισσότερο. Βεβαίως συνηθίζουμε, όταν χρησιμοποιούμε τη φλούδα τους, να τα βράζουμε και να πετούμε το νερό έως και τρεις φορές. Με τον τρόπο αυτό όμως χάνουμε ένα μεγάλο μέρος από το άρωμα. Το δε άρωμα είναι πολύ πιο έντονο όταν το φρούτο είναι ώριμο.

Όμως πώς μπορούμε να καταλάβουμε αν ένα λεμόνι είναι ώριμο ή άγουρο; Αυτό είναι γόρδιος δεσμός. Εδώ δεν μπορούμε να το καταλάβουμε καλά-καλά όταν το κόψουμε. Πώς θα καταλάβουμε ότι είναι ώριμο για να το αγοράσουμε; Δύο είναι τα στοιχεία που μας βοηθούν να το καταλάβουμε. Το πρώτο, όπως είναι αυτονόητο, είναι το χρώμα του. Πρέπει τα λεμόνια να είναι κατακίτρινα και να μην έχουν καθόλου πράσινα σημεία. Πρέπει δηλαδή να έχουν κοπεί από το δέντρο στην ώρα τους. Το δεύτερο είναι ότι πρέπει να περιέχουν αρκετό χυμό. Γι΄ αυτό όταν τα αγοράσουμε τα διαλέγουμε ένα-ένα ζουλώντας τα πολύ ελαφρά. Αν το λεμόνι είναι σφιχτό αλλά με την πίεση το νιώθουμε να υποχωρεί ελαφρά μέσα στο χέρι μας χωρίς όμως να μας δίνει την αίσθηση του μαραμένου, είναι δείγμα ότι περιέχει αρκετό χυμό.

Όσο περισσότερες λεμονόκουπες στο πλυντήριο πιάτων

τόσο μεγαλύτερη φρεσκάδα!

Πριν όμως μπούμε στις λεπτομέρειες ας πούμε και ένα μικρό κολπάκι για τις λεμονόκουπες των μη βιολογικών λεμονιών. Ούτε κι αυτές τις πετάμε μόλις πάρουμε το χυμό τους. Τις βάζουμε στο πλυντήριο πιάτων, έστω και αν δεν πρόκειται να πλύνουμε αμέσως. Αρωματίζει το πλυντήριο και γυαλίζει υπέροχα τα πιάτα και κυρίως τα ποτήρια!

Αφού λοιπόν προμηθευτούμε τα σωστά λεμόνια, πάμε να φτιάξουμε λεμονάδα από λεμόνια! Θα χρειαστούμε περίπου:

• Τις λεμονόκουπες από 8 ώριμα βιολογικά λεμόνια, δηλαδή 16 λεμονόκουπες συνολικά
• 2 κούπες νερό
• 2 κούπες ζάχαρη κατά προτίμηση λευκή
• 2 κούπες χυμό λεμονιού

Αφαιρούμε όσο περισσότερο λευκό μπορούμε

μέχρι να φανούν οι πόροι της φλούδας 

από τη μέσα πλευρά.

Κόβουμε τις λεμονόκουπες στα τέσσερα και με ένα μαχαιράκι (το παπαγαλάκι βοηθάει πολύ) καθαρίζουμε το εσωτερικό λευκό μέρος όσο πιο βαθιά μπορούμε. Είναι λίγο δύσκολη δουλειά που για να την ευκολύνουμε κάνουμε το εξής: κόβουμε την κορυφή της λεμονόκουπας ώστε να μπορέσουμε να την κάνουμε επίπεδη. Βάζουμε το μαχαιράκι πλάγια ανάμεσα στο λευκό και το κίτρινο μέρος και το σύρουμε παράλληλα προσπαθώντας να είναι όσο πιο κοντά το κίτρινο μέρος γίνεται. Κάπως σαν τη διαδικασία φιλεταρίσματος του ψαριού δηλαδή. Επαναλαμβάνουμε προσεκτικά αν χρειάζεται μέχρι να φανούν από την εσωτερική πλευρά οι πόροι της φλούδας. Αυτή τη διαδικασία πρέπει οπωσδήποτε να την κάνουμε για να μη χρειαστεί να ξεπικρίσουμε τις φλούδες, πετώντας έτσι μεγάλο μέρος από το άρωμα. Αν γίνει σωστά δεν θα υπάρχει ίχνος πίκρας στο σιρόπι μας! (Δυστυχώς όταν έκανα τη λεμονάδα ήμουν μόνη στο σπίτι και δεν υπήρχε κανείς να με βοηθήσει να βγάλω φωτογραφίες! Είναι από τις στιγμές που θα ήθελα να έχω ακόμη δύο χέρια!)

Βράζουμε σε πολύ χαμηλή μέχρι να μαλακώσουν.

Ρίχνουμε τις φλούδες σ΄ ένα κατσαρολάκι και προσθέτουμε 2 κούπες ζεστό νερό. Βράζουμε σε πολύ χαμηλή φωτιά με το καπάκι. Στην πραγματικότητα δεν θέλουμε το νερό να βράζει. Θέλουμε απλώς να διατηρείται ζεστό ώστε με τη βοήθεια της θερμότητας να αποβληθεί από τις φλούδες όσο το δυνατόν περισσότερο άρωμα χωρίς όμως να εξατμισθεί από το βρασμό. Αφήνουμε το κατσαρολάκι πάνω στο μάτι για 90’ ή και περισσότερο. Σιγουρευόμαστε ότι έχουν μαλακώσει οι φλούδες, αν όχι αφήνουμε λίγο ακόμη.

Πολτοποιούμε όσο καλύτερα γίνεται.

Πολτοποιούμε τις φλούδες στο μπλέντερ (το ραβδομπλέντερ βοηθάει πολύ!) και το αφήνουμε στο μάτι για 45΄ακόμη. Στο σημείο αυτό αν δοκιμάσουμε τα ψιχουλάκια από το λεμόνι θα δούμε ότι δεν έχουν σχεδόν καθόλου άρωμα. Έχει περάσει σχεδόν όλο στο νερό.

Στραγγίζουμε χρησιμοποιώντας φίλτρο του καφέ.

Βάζουμε ένα φίλτρο του καφέ σ΄ ένα χωνί και το χωνί σ΄ένα μπουκάλι. Προσεκτικά ρίχνουμε το περιεχόμενο από το κατσαρολάκι στο φίλτρο και το αφήνουμε να στραγγίσει τελείως.

Σε πολύ χαμηλή φωτιά περιμένουμε

λιώσει η ζάχαρη.

Μεταφέρουμε το μυρωδάτο υγρό πίσω στο κατσαρολάκι και προσθέτουμε 2 κούπες λευκή ζάχαρη. Βάζουμε το κατσαρολάκι πίσω στη φωτιά, προσέχοντας και πάλι να μην πάρει βράση αλλά απλώς να διατηρείται ζεστό για να λιώσει η ζάχαρη. Ανακατεύουμε πού και πού. Μόλις λιώσει καλά η ζάχαρη, αποσύρουμε από τη φωτιά και αφήνουμε το σιρόπι να κρυώσει.

Στο κρύο πλέον σιρόπι προσθέτουμε το χυμό λεμονιού, ανακατεύουμε καλά. Περνάμε ξανά το σιρόπι από λεπτή σίτα για να είναι όσο πιο διαυγές γίνεται και γεμίζουμε με αυτό αποστειρωμένα μπουκάλια. 

Από την εμπειρία μου, διατηρείται στο ψυγείο γύρω στους 3 μήνες. Για να είμαι ειλικρινής ίσως να διατηρείται και περισσότερο αλλά δεν έχει μείνει ποτέ περισσότερο χρόνο για να το επιβεβαιώσω.

Σερβίρουμε σε ψηλό ποτήρι σε αναλογία 1/3 σιρόπι – 2/3 παγωμένο νερό ή σόδα και γαρνίρουμε μ΄ένα κλωναράκι δυόσμο ή μέντα και μια φέτα λενόνι. Φυσικά αν κάποιοι προτιμούν την λεμονάδα τους λίγο πιο ξινή μπορούν να προσθέσουν επιπλέον χυμό λεμονιού την ώρα που τη σερβίρουν.

Θα χαρώ πολύ να μάθω ότι κάνατε και απολαύσατε τη λεμονάδα μου. Αλλά ακόμη περισσότερο θα χαρώ να μάθω ότι υπάρχουν κι άλλα κόλπα για να χρησιμοποιήσουμε τις λεμονόκουπες, συμβατικές ή βιολογικές. Είναι τόσο κρίμα να πετάμε οτιδήποτε πριν εξαντλήσουμε τις δυνατότητές του! Γι΄ αυτό αν ξέρετε κάποιο άλλο κολπάκι για τις λεμονόκουπες αφήστε το σε μήνυμα κάτω από την ανάρτηση αυτή. Κι εγώ σας υπόσχομαι ότι την επόμενη φορά που θα κάνω την σαν μαρμελάδα λεμόνι που χρησιμοποιώ για να αρωματίσω το ταχίνι, θα σας την πω αμέσως.

Αν σας αρέσουν οι συνταγές μου μπορείτε να με ακολουθήσετε στο Google, εφόσον έχετε λογαριασμό στο Google ή γράψετε το e-mail σας στο κουτάκι επάνω δεξιά και να πατήσετε “Submit” ή να ακολουθήσετε τη σελίδα μου στο Facebook "Κολατσιό από σπίτι" Έτσι θα ενημερώνεστε αμέσως για κάθε καινούργια συνταγή.

Να είστε όλοι καλά και καλά μαγειρέματα!

Αλέκα Ν.

Σημείωση 22.6.2017:
Μόλις διάβασα ότι το άρωμα του λεμονιού βελτιώνει τη συγκέντρωση, την πνευματική δραστηριότητα και τη μνήμη! Τι καλύτερο για τα παιδιά μας στη διάρκεια των εξετάσεων! Μια αρωματική λεμονάδα, δροσιστική και βοηθητική.  Αν και οι φετινές εξετάσεις τελείωσαν, ας το θυμόμαστε για του χρόνου αλλά και γιατί όχι για όλη τη χρονιά!