Τα κολοκυθάκια του Απικίου: από την Αρχαία Ρώμη στο πιάτο μας

Τα κολοκυθάκια του Απικίου

“Αφού βράσεις τα κολοκυθάκια και τα στραγγίσεις, τα αλατίζεις και τα τοποθετείς στο τηγάνι. Μετά τρίβεις στο γουδί πιπέρι, κύμινο, σπόρο κόλιανδρου, πράσινο δυόσμο, σιλφιόριζα. Περιχύνεις με ξύδι, προσθέτεις καρυδόσχημους χουρμάδες, κουκουναρόσπορο και ξανατρίβεις. Ανακατεύεις το μείγμα, δοκιμάζοντας συγχρόνως με μέλι, ξύδι, liquqmen, defritum και λάδι και μ’ αυτό περιχύνεις τα κολοκυθάκια. Ξαναβράζεις, πιπερώνεις και σερβίρεις.” Απίκιος 3,4,3.

Καλοκαιρινό πλιγούρι με μανιτάρια και κολοκυθάκια!

Καλοκαιρινό πλιγούρι

με μανιτάρια και κολοκυθάκια

Λατρεύω τα καλοκαιρινά λαχανικά! Μεγάλη μου αδυναμία βέβαια είναι τα τηγανητά κολοκυθάκια και η τηγανιτή μελιτζανοσαλάτα. Αφενός όμως τηγανητά όμως δε γίνεται να τρώμε καθημερινά και αφετέρου υπάρχουν τόσα νόστιμα, γρήγορα, ωφέλιμα και εύκολα φαγάκια με καλοκαιρινά λαχανικά που μπορούν να στολίσουν το καθημερινό μας τραπέζι.

Σιρόπι βυσσινάδας: αν δεν πετούσαμε αυτά που συνήθως πετάμε, τι θα μπορούσαμε να κάνουμε;

Βυσσινάδα από βύσσινα

και 1 και 2 και 3 και 4 και 5 .... ακόμη παρασκευές

Από παιδί είχα μια τάση να μην πετώ τίποτε χωρίς να εξετάσω πρώτα αν μπορώ αυτό το κατά τα φαινόμενα “σκουπίδι” να το χρησιμοποιήσω σε κάτι ωφέλιμο. Τι σχέση έχει αυτό με ένα σιρόπι βυσσινάδας; Κι όμως έχει. Σκεφθήκατε πόσα πετάμε από τα βύσσινα όταν κάνουμε σιρόπι; Πετάμε τα κουκούτσια, πετάμε τα κοτσάνια, πετάμε τις φλούδες, πετάμε τον αφρό που ξαφρίζουμε. Κι όμως! Ναι, καλά καταλάβατε. Μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε είτε προς όφελος της υγείας μας είτε προς όφελος της γεύσης μας και τελικά προς όφελος της τσέπης μας. Υγεία, νοστιμιά,  οικονομία και οικολογία λοιπόν.

Σπιτικό σιρόπι λεμονάδας που μοσχοβολά λεμόνι!

Λεμονάδα από λεμόνια

Η κουβέρτα της φωτογραφίας είναι εργόχειρο της γιαγιάς μου της Άννας

που μου έμαθε την τηγανητή μελιτζανοσαλάτα (https://kolatsioapospiti.blogspot.gr/2017/05/blog-post_25.html)

Πριν λίγες μέρες βρέθηκα με αρκετά βιολογικά λεμόνια. Μοσχοβολούσαν, ήταν ώριμα, ζουμερά και μυρωδάτα και η φλούδα τους φρέσκια και γυαλιστερή. Χρησιμοποίησα από μερικά το χυμό αλλά λυπήθηκα να πετάξω τις λεμονόκουπες.

Φιλέτο γαλοπούλας στα γρήγορα! Νόστιμο και εύκολο, ελαφρύ και με λίγα υλικά.

Γαλοπούλα με γιαούρτι, μουστάρδα και λεμόνι

Έρχονται κάποιες στιγμές που πρέπει να κάνουμε ένα φαγάκι στα γρήγορα, νόστιμο και εύκολο, ελαφρύ και με λίγα υλικά. Όλοι μας έχουμε στο νου μας κάποιες τέτοιες συνταγές ή περίπου. Το “περίπου” αναφέρεται στο γεγονός ότι δεν έχουμε πάντα στο σπίτι τα υλικά που χρειαζόμαστε, οπότε απαιτείται να κάνουμε προσαρμογές, συνδυασμούς και αυτοσχεδιασμούς. Καμιά φορά προκύπτει ένα νόστιμο πιάτο,

Κολοκυθάκια γεμιστά με με κιμά και πλιγούρι και ένα μικρό μυστικό

Κολοκυθάκια γεμιστά με πλιγούρι

Κολοκυθάκια γεμιστά περιχυμένα με αυγολέμονο και φρεσκοτριμμένο πιπέρι!

Το Σάββατο που πήγα στη λαϊκή αγορά έψαξα τα στρογγυλά κολοκυθάκια για γέμισμα που τα τελευταία χρόνια έκαναν την εμφάνισή τους για να κάνω τα πρώτα γεμιστά κολοκυθάκια της χρονιάς, αφού δεν αγοράζω ποτέ λαχανικά εκτός εποχής. Δυστυχώς στους βιολογικούς πάγκους, απ΄ όπου κατά προτίμηση αγοράζω, δεν μπόρεσα να βρω. Βρήκα όμως φρέσκα τα μακρόστενα χοντρούλικα κολοκυθάκια που μέχρι την εμφάνιση των στρογγυλών χρησιμοποιούσαμε και για γέμισμα. Για να είμαι ειλικρινής γευστική διαφορά δεν έχω καταλάβει να υπάρχει.

Ένας αλλιώτικος μπακλαβάς

Μπακλαβάς με φιστίκι και κόκκινα πιπέρια...

Για τον μπακλαβά μαίνεται υπογείως μεγάλος πόλεμος για την προέλευση και για την ονομασία του! Μια ιστορία μπλεγμένη και μυστηριακή όσο τα διπλώματα των φύλλων του και τα ερεθιστικά αρώματα που αναδύονται! Έναν μόνον είναι σίγουρο: είναι ένα αρχαιότατο γλυκό το οποίο με διάφορες παραλλαγές υπήρχε και υπάρχει σε όλες σχεδόν τα έθνη της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Η πρεμιέρα φαίνεται να έγινε 2.900 χρόνια πριν από τους Ασσυρίους. Έκτοτε πέρασε από τις κουζίνες της Αρχαίας Ελλάδας,

Μια παράξενη μαρμελάδα κι ένα περίεργο μη-παγωτό στρατσιατέλα!

Μια παράξενη μαρμελάδα

κι ένα περίεργο μη-παγωτό στρατσιατέλα!

Μη-παγωτό στρατσιατέλα!

Κάθε Μάιο στο σπίτι μας, όπως σε πολλά άλλα σπίτια, αρχίζει η εποχή της μαρμελάδας. Φράουλες, κεράσια, βύσσινα, βερίκοκα, μούσμουλα, λίγο αργότερα ροδάκινα και νεκταρίνια. Η υπέροχη ελληνική γη μας προσφέρει απλόχερα τους μυρωδάτους καρπούς της κι εμείς με λίγη προσπάθεια τους κλείνουμε σε πολύχρωμα βάζα για να διατηρήσουμε τη γεύση και το άρωμά τους για τις κρύες ημέρες του χειμώνα.

Τραγανά, νόστιμα, πανεύκολα τηγανητά κολοκυθάκια με το ... αυτόματο κουρκούτι!!

Κολοκυθάκια τηγανητά

Μια καλοκαιρινή ιστορία γύρω από ένα τηγάνι

και κολοκύθια χωρίς ρίγανη!

Χιλιάδες συνταγές υπάρχουν για τηγανητά κολοκυθάκια. Με κουρκούτι, χωρίς κουρκούτι, βρεγμένα ή στεγνά, χοντρούτσικα, λεπτά ή λεπτότερα. Σε τι διαφέρει αυτή η συνταγή; Το κυριότερο είναι ότι γίνονται εξαιρετικά τραγανά αλλά ταυτόχρονα νιώθεις το κολοκύθι όταν τα τρως. Το πρακτικότερο είναι ότι δεν χρειάζεται κουρκούτι, η προετοιμασία είναι πανεύκολη και πρέπει να γίνει νωρίτερα ώστε να μην είμαστε ταυτόχρονα με την κουτάλα στο ένα χέρι και να αλευρώνουμε με το άλλο. Με το άλλο χέρι μπορούμε να κρατούμε το ποτήρι με τη μπύρα και να τσιμπάμε τα κολοκυθάκια που ήδη τηγανίσαμε, ίσως και να τα προστατεύουμε από την υπόλοιπη παρέα αν θέλουμε τελικά να φθάσουν στο τραπέζι. Υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι θα γλυτώσουν από εμάς του ίδιους!!

Ρεβιθο-μπράουνις! Φτιάξτε τα και μην πείτε ποτέ στα παιδιά σας με τι τα φτιάξατε!

Ρεβιθο-μπράουνις!

Όλοι οι γονείς δίνουμε πολλές κρυφές μάχες για να φάνε τα παιδιά μας κάποια φαγητά ή συστατικά τα οποία κατά μια περίεργη παράδοση αποστρέφονται. Ένα τέτοιο συστατικό είναι τα όσπρια. Θρεπτικά και ευεργετικά, φθηνά και ευκολομαγείρευτα, νόστιμα για τους περισσότερους ενηλίκους, μπλιάχ!!! ή στην καλύτερη περίπτωση απλώς άνοστα για τους μικρούς μας πρίγκιπες και πριγκίπισσες. Κι όμως όλοι οι γιατροί και οι διατροφολόγοι δεν παύουν να τονίζουν τη μεγάλη σημασία τους στην αλυσίδα της διατροφής. Πρέπει λοιπόν να βρούμε έναν τρόπο. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, λέμε. Ας αγιάσουμε τα ρεβίθια παρουσιάζοντάς τα μασκαρεμένα στις αγαπημένες τους λιχουδιές. Ρεβυθομπράουνις λοιπόν και σσσσς!!! μην μας ακούσουν...