Κεράσια όλο το χρόνο!

Κεράσια όλο το χρόνο!

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή το ψυγείο μου εφοδιάζεται με κασάκια γεμάτα κεράσια. Όλοι οι άντρες του σπιτιού τα καταναλώνουν μετά μανίας. Έτσι κάθε Σάββατο πρωί-πρωί γεμίζω σακούλες από τη λαϊκή από το ευγενικό ζευγάρι που έρχεται αξημέρωτα από την Όρμα της Πέλλας και μας φέρνει τα καλούδια του. Το προηγούμενο Σάββατο πιάσαμε μάλιστα συζήτηση για τις διάφορες ποικιλίες κερασιών.

Έτσι έμαθα για τα Grace Star, τα Ferrovia, τα Sweet Early, τα Τραγανά Εδέσσης, τα Regina. Υπέροχα τα κεράσια, αλλά έχουν ένα μεγάλο ελάττωμα: τελειώνουν γρήγορα. Μόλις 2 μήνες είναι ουσιαστικά το διάστημα που τα βρίσκουμε, ανάλογα με το πότε ωριμάζει κάθε ποικιλία. Μήπως λοιπόν να κάναμε κάτι για να τα απολαμβάνουμε περισσότερο χρόνο; Μπορούμε να τα κάνουμε βεβαίως μαρμελάδα ή γλυκό του κουταλιού αλλά νομίζω ότι άλλη χάρη έχουν όταν τα τρώμε ολόκληρα στρογγυλούλικα και τραγανά σε μια λαχταριστή τάρτα ή ακόμη και βυθισμένα σ΄ένα ποτήρι παγωμένο λευκό κρασί.

Φυσικά ούτε λόγος να τα καταψύξουμε διότι όταν ξεπαγώνουν γίνονται σα μαρμελάδα. Μπορούμε όμως να τα συντηρήσουμε σαν γλυκιά πίκλα και μάλιστα με δύο τρόπους: είτε σ΄ ένα ζεστό γλυκόξινο σιρόπι με μπαχαρικά είτε σ΄ ένα κρύο σιρόπι. Τα τελευταία μάλιστα, αν προσθέσουμε λίγο κόκκινο χρώμα, γίνονται σαν τα γνωστά μας κερασάκια μαρασκίνο!

Διαλέγουμε κεράσια ώριμα και τραγανά. Αν είναι γλυκά ή όχι δεν μας νοιάζει αφού θα χρησιμοποιήσουμε ζάχαρη για να τα συντηρήσουμε και θα γλυκάνουν από αυτή. Ούτε η ποικιλία έχει σημασία. Για καλύτερα αποτελέσματα όμως είναι προτιμότερο να διαλέξουμε κάποια μεγαλόκαρπα.

Μπορούμε αν θέλουμε να αφήσουμε τα κουκούτσια για να διατηρήσουν το σχήμα τους. Εγώ τουλάχιστον αυτό κάνω. Αν τα αφήσετε και εσείς, θυμηθείτε να ενημερώσετε σχετικά τους φίλους σας για να μην καταλήξετε στον οδοντίατρο... Μερικές φορές αφήνω και τα κοτσανάκια, ειδικά σε αυτά που γίνονται σαν μαρασκίνο ώστε αν τα χρησιμοποιήσω για κάποιο ποτό να είναι εύκολο να πάρουμε το κερασάκι με το χέρι για να το φάμε. Μπορούμε επίσης να βγάλουμε μόνον το κουκούτσι από την κάτω μεριά και να κρατήσουμε το κοτσανάκι. Πολύ πρακτική λύση αν δεν έχουμε το ειδικό γατζετάκι για να βγάλουμε τα κουκούτσια είναι το κάτω μέρος μιας παραμάνας, δηλαδή όχι από τη μεριά που κουμπώνει αλλά από αυτή που έχει το κυκλάκι. Εφαρμόζει το κυκλάκι στο κουκούτσι και με μια απαλή κυκλική κίνηση το σπρώχνουμε προς τα έξω!

Και για τις δύο παρασκευές θα χρειαστούμε αρκετό ξύδι. Είναι προτιμότερο να χρησιμοποιήσουμε λευκό ξύδι είτε από κρασί είτε από μήλα. Εγώ χρησιμοποίησα ξύδι από μήλα που έκανα μόνη μου (αν θέλετε να δείτε πώς κάνετε κλικ εδώ).

Κεράσια πίκλες με μπαχαρικά

1 κιλό κεράσια

Για σιρόπι θα χρειαστούμε:

Δαφνόφυλλα όσα και τα βάζα

1/3 κ.γλ. τριμμένο μοσχοκάρυδο

1 κ. γλ. σπόρους μαύρου πιπεριού

4 καφράκια γαρύφαλλο

20 σπυριά κάρδαμο ελαφρώς σπασμένα

Μέτρια ξυλάκια κανέλας όσα και τα βάζα

350 γρ. ζάχαρη

700 γρ. λευκό ξύδι

Σ’ ένα κατσαρολάκι σιγοβράζουμε όλα τα υλικά του σιροπιού για 20’.

Στο μεταξύ πλένουμε τα κεράσια, βγάζουμε τα κουκούτσια και τα κοτσανάκια αν θέλουμε και τα τακτοποιούμε μέσα σε γυάλινα αποστειρωμένα βάζα (για γρήγορη αποστείρωση κάνετε κλικ εδώ και δείτε προς το τέλος της ανάρτησης)

Μόλις είναι έτοιμο το σιρόπι βάζουμε σε κάθε βάζο από ένα φύλλο δάφνης και ένα ξυλάκι κανέλλας και μοιράζουμε το σιρόπι. Αν τυχόν δεν φτάνει συμπληρώνουμε με ξύδι φροντίζοντας να σκεπάζει τα κεράσια. Κλείνουμε τα βάζα, τα γυρνάμε ανάποδα και τα αφήνουμε έτσι μέχρι να κρυώσουν.

Διατηρούμε τα βάζα σε δροσερό και σκοτεινό μέρος για 3 εβδομάδες πριν τα ανοίξουμε. Διατηρούνται για έξι μήνες τουλάχιστον. Ίσως να κρατούν και περισσότερο αλλά δεν το γνωρίζω αφού κάπου εκεί στα Χριστούγεννα μου τελειώνουν στολίζοντας τα χριστουγεννιάτικα τραπέζια!

Τα κεράσια μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε σε φρουτοσαλάτες, σε πιατέλες με τυριά, να στολίσουμε τσιζκέικ, να βάλουμε 1-2 σαν γαρνιτούρα σε γλυκόξινα πιάτα. Μερικές σταγόνες από το σιροπάκι αρωματίσουν υπέροχα ένα ποτήρι λευκό κρασί ή ακόμη και ένα παγωμένο απολαυστικό τσιπουράκι. Μπορούμε ακόμη, όταν τελειώσουν τα κεράσια να το βράσουμε μέχρι να μειωθεί και να γίνει πηχτό και να το χρησιμοποιήσουμε όπως χρησιμοποιούμε τα αρωματικά σιρόπια βαλσαμικού ξυδιού.

Κερασάκια σαν μαρασκίνο

½ του κιλού κεράσια

½ του λίτρου λευκό ξύδι από κρασί ή μήλο

½ του κιλού ζάχαρη της αρεσκείας μας

Κόκκινο χρώμα (προαιρετικά)

Βάζουμε τα κεράσια στο ξύδι τελείως για 12 ώρες με ή χωρίς κουκούτσια και κοτσανάκια, φροντίζοντας να σκεπάζονται. Μην τα αφήσετε περισσότερο διότι θα γίνουν ξυνά. Τα βγάζουμε από το ξύδι και τα τοποθετούμε σε ταπεράκι. Πασπαλίζουμε με τη ζάχαρη. Βάζουμε το ταπεράκι στο ψυγείο για 4-7 ημέρες ανακατεύοντας 1-2 φορές τη μέρα.

Από την υγρασία των κερασιών θα λιώσει σιγά-σιγά η ζάχαρη και θα γίνει σιρόπι. Τότε τα μεταφέρουμε σε βάζο, περιχύνουμε με το σιρόπι και τα κερασάκια (σαν) μαρασκίνο είναι έτοιμα.

Μου αρέσει να χρησιμοποιώ ζάχαρη demerara η οποία όμως δε λιώνει εύκολα. Έτσι αν μετά από 7 ημέρες δεν έχει λιώσει, μεταφέρω τα κεράσια στο βάζο και βάζω τη ζάχαρη με το σιρόπι που έχει δημιουργηθεί σε πολύ χαμηλή φωτιά για να λιώσει. Αν χρειάζεται προσθέτω 1-2 κ.σ. νερό. Μόλις λειώσει η ζάχαρη αποσύρω από τη φωτιά, αφήνω το σιρόπι να κρυώσει τελείως και περιχύνω τα κεράσια, φροντίζοντας να τα σκεπάζει τελείως.

Όση ώρα τα κεράσια είναι στο ξύδι χάνουν μέρος από το χρώμα τους. Μετά με τη ζάχαρη ξανασκουραίνουν. Αλλά αν θέλετε να έχετε κόκκινα τραγανά κερασάκια μπορείτε να ρίξετε στο σιρόπι 1-2 σταγόνες κόκκινο χρώμα ζαχαροπλαστικής.

Το ξύδι που μουλιάζαμε τα κεράσια δε το πετάμε. Έχει αποκτήσει ωραίο ροζ χρώμα και το βάζουμε σ΄ ένα μπουκάλι. Το χρησιμοποιούμε στις σαλάτες μας.

Αν σας αρέσουν οι αναρτήσεις μου, μπορείτε να με γίνεται μέλος στην ομάδα μου στο Facebook με τίτλο “Κολατσιό!!” (κάντε κλικ εδώ για να τη δείτε) ή να με ακολουθήσετε αυτό το ιστολόγιο πατώντας επάνω δεξιά το κουμπάκι που γράφει “Παρακολούθηση”!

Να είστε όλοι καλά και καλά μαγειρέματα!

Αλέκα Νικολαΐδου