Τηγανητή
μελιτζανοσαλάτα της γιαγιάς Άννας
Η γιαγιά μου η Άννα
ήρθε από την Οινόη του Πόντου όταν ήταν
μια νεαρά δεσποινίς. Σπάνια μας έλεγε
ιστορίες από την Πατρίδα. Πιστεύω ότι
μάλλον δεν ήθελε να θυμάται... Πίσω της
άφησε τη ζωή μιας μεσοαστής μοδίστρας
που τελείωσε το δημοτικό σχολείο και ο
δεσπότης ήθελε να την πάρει στο
Φροντιστήριο της Τραπεζούντας. Πρόλαβε
όμως να την πάρει η προσφυγιά. Μετά από
περιπλανήσεις στην Ελλάδα - Πειραιάς,
Ζάκυνθος, Θεσσαλονίκη - βρέθηκε αγρότισσα
σ΄ ένα χωριό των Σερρών. Η άλλη μου
γιαγιά, που ήταν τότε παιδί, μας έλεγε
ότι ήταν μια εντυπωσιακή φιγούρα με
παράξενα ρούχα, παπούτσια με λεπτό
τακούνι και καπέλο. Κάποια στιγμή ρώτησα
τη γιαγιά Άννα τι έκανε τα ρούχα που
είχε φέρει μαζί της από την Πατρίδα. «Τα
έκαψα στο καζάνι, τι να τα έκανα εδώ;»
μου είπε, εννοώντας ότι τα έκαψε με τα
ξύλα που άναβε κάτω από το καζάνι για
να ζεστάνει νερό και να πλύνει τα ρούχα.
Δυνατή
γυναίκα η γιαγιά Άννα. Τόσο δυνατή που
έδειχνε σκληρή, κι ας έπαιρνε αγκαλιά
την κούκλα μας, μια κούκλα ίδιο μωρό,
και τη νανούριζε για να μονολογήσει
τελικά: «Α! στο καλό, βρε παιδί μου! Πάλι
ξεχάστηκα…»
Όχι,
η γιαγιά Άννα δεν μαγείρευε καλά. Εξ
άλλου το φαγητό γι΄ αυτήν ήταν αναγκαίο
κακό. Ένα όμως το μαγείρευε καλά. Τηγανητή
μελιτζανοσαλάτα. Δεν ξέρω αν τη συνταγή
αυτή την έμαθε από τη μάνα της. Δεν ξέρω
αν είναι ποντιακή ή όχι. Ότι κι αν είναι,
είναι υπέροχη.
Η
μελιτζανοσαλάτα της γιαγιάς Άννας
ταιριάζει πολύ με ούζο. Τ’ αγάπαγε το
ουζάκι η γιαγιά. Γι’ αυτό όταν κάνετε
τη μελιτζανοσαλάτα της, την ώρα που
πίνετε μια γουλιά ουζάκι, ευχηθείτε,
σας παρακαλώ, να είναι καλά, εκεί που
είναι…
2
μακρόστενες μελιτζάνες
1/2
κούπα άσπρο αλεύρι
1
σκελίδα σκόρδο ή όσο αντέχετε
Λεμόνι
ή ξύδι (ότι σας αρέσει)
Αλάτι
Φρέσκο
δυόσμο
Λάδι
για το τηγάνισμα (ελαιόλαδο ή σπορέλαιο,
ανάλογα τι προτιμάτε)
Πλένουμε
τις μελιτζάνες και τις καθαρίζουμε με
το γνωστό τρόπο, δηλ. καθαρίζουμε κάθετα
μια λωρίδα από τη μια και από την άλλη
πλευρά. Tις χαράζουμε εγκάρσια χωρίς όμως να τις χωρίσουμε στα δύο. Αν χρειάζεται, ξεπικρίζουμε τις
μελιτζάνες αφήνοντάς τες για περίπου
30’ σε αλατόνερο. Τις στύβουμε καλά και τις
βάζουμε σε κατσαρόλα με αλατισμένο νερό
που βράζει και τις βράζουμε μέχρι να
μαλακώσουν καλά. (Αν τις ξεπρικίσατε με
αλάτι, μην βάζετε αλάτι στο νερό.) Τις
αφήνουμε σε τρυπητό να κρυώσουν.
Στο μεταξύ ψιλοκόβουμε το σκόρδο και το ανακατεύουμε με λίγο ξύδι.
Μόλις
κρυώσουν οι μελιτζάνες, με το μαχαίρι
ακολουθώντας την εγκάρσια γραμμή που
κάναμε τις χωρίζουμε σε δύο φέτες.
Πατώντας κάθε κομμάτι-φέτα μέσα στις παλάμες
μας τη στύβουμε ελαφρώς και ταυτόχρονα
της δίνουμε πλατύ σχήμα. Μπορούμε αντί
να της στύψουμε να τις απλώσουμε σε
απορροφητικό χαρτί και μ΄ ένα άλλο χαρτί
να τις ταμπονάρουμε ελαφρώς, πλαταίνοντάς
τες ταυτόχρονα.
Σε μια πιατέλα βάζουμε το αλεύρι με μισό κουταλάκι αλάτι και ανακατεύουμε. Αλευρώνουμε πολύ καλά κάθε φέτα μελιτζάνας πατώντας την ελαφρά μέσα στο αλεύρι (προσοχή μη λιώσει!). Αν έχουμε χρόνο τις αφήνουμε περίπου 15΄ώστε να υγρανθεί το αλεύρι.
Σε
τηγάνι βάζουμε το λάδι να ζεσταθεί καλά. Δεν
θέλει αρκετό, υπολογίστε περίπου 0,5 εκ.
Ρίχνουμε μία-μία τις μελιτζάνες.
Τηγανίζουμε κάθε πλευρά μέχρι να χρυσίσει
καλά και όταν τις βγάζουμε τις ακουμπάμε
σε απορροφητικό χαρτί.
Τις
σερβίρουμε ζεστές σε πιατέλα, περιχύνουμε
με ένα κουταλάκι σκόρδο-λεμόνι ή ξύδι
(ή όσο αντέχουμε) και γαρνίρουμε με
δυόσμο.
Φυσικά
μπορούμε να σερβίρουμε τις μελιτζάνες
σκέτες, χωρίς λεμόνι και σκόρδο. Έτσι
είναι μια ακόμη εκδοχή τηγανητής
μελιτζάνας που επειδή έχει βράσει δεν
απορροφά τόσο λάδι όσο συνήθως. Επιπλέον
αν θέλουμε να τις σερβίρουμε σ΄ένα
τραπέζι που θα πρέπει ταυτόχρονα να
ετοιμάσουμε κι άλλα εδέσματα την
τελευταία στιγμή, μπορούμε να τις
προετοιμάσουμε αρκετή ώρα (ή και ώρες
πριν) και να τις τηγανίσουμε λίγο πριν της σερβίρουμε. Χρειάζονται εξάλλου μόνον 4’-5’
για να τηγανιστούν.
Αν
σας αρέσουν οι αναρτήσεις μου, μπορείτε
να γίνετε μέλος στην ομάδα μου στο
Facebook
με
τίτλο “Κολατσιό!!” (κάντε κλικ εδώ
για να τη δείτε) ή να ακολουθήσετε αυτό
το ιστολόγιο πατώντας επάνω δεξιά το
κουμπάκι που γράφει “Παρακολούθηση”!
Να
είστε όλοι καλά και καλά μαγειρέματα!
Αλέκα
Νικολαΐδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου