Καμινάδα ή Τα φουγάρα του Δράκουλα: γλυκά και παιχνιδιάρικα! Τα φτιάχνουμε χωρίς να έχουμε τα ειδικά καλούπια!

Καμινάδα : Τα φουγάρα του Δρακουλα

Περιδιαβαίνοντας στο διαδίκτυο βρέθηκα μπροστά σε μερικούς εντυπωσιακούς σωλήνες από ζύμη περιτυλιγμένους με ξηρούς καρπούς, περιχυμένους με σοκολάτα ή απλώς κυλισμένους στη ζάχαρη. Διαβάζοντας την ιστορία έμαθα ότι πρόκειται για ένα γλυκό με ρίζες μεσαιωνικές που την πρώτη καταγραφή του ως συνταγή τη βρίσκουμε στην Τρανσυλβανία, την πατρίδα του Κόμη Δράκουλα. Φτιαχνόταν σε κάθε γιορταστική περίσταση όπως στους γάμους και στα πανηγύρια. Μάλλον κάτι σαν τις μανιάτικες δίπλες. Σήμερα αποτελεί μέρος της καθημερινής διατροφής.

Η ιδιαιτερότητα του γλυκού αυτού είναι ότι ψήνεται σε σούβλες και παραδοσιακά σε κάρβουνα. Σήμερα βέβαια ο ηλεκτρισμός έχει αντικαταστήσει τα κάρβουνα, αλλά ευτυχώς οι σούβλες παραμένουν σούβλες. Η βάση του είναι μια ζύμη με μαγιά και οι επιλογές των γευστικών παραλλαγών είναι τόσες όσες μπορούν αν υπάρξουν στη φαντασία μας. Η τυπική παραδοσιακή του μορφή είναι να το βουτυρώσουμε, να το ζαχαρώσουμε και να το ψήσουμε. Τότε η ζάχαρη μαζί με το βούτυρο καραμελώνουν και, ανάλογα με το χρόνο που θα το ψήσουμε, παίρνουν καραμελένιο χρώμα. Μόλις ψηθεί αν θέλουμε το καλύπτουμε με ξηρούς καρπούς. Είναι πολύ ωραίο να δούμε τη διαδικασία παρασκευής τους!

Στην αρχή όταν το είδα απογοητεύτηκα επειδή για την παρασκευή τους χρειάζονται οι ειδικές σούβλες, αλλά επειδή τίποτε-τίποτε δε μας σταματά και επειδή υπάρχουν και άλλοι σαν κι εμένα που ψάχνουν λύσεις σε κατ΄ αρχάς άλυτα θέματα και μάλιστα τα αναρτούν στο διαδίκτυο καλή ώρα, βρήκα τη λύση και θα σας την πω παρακάτω!

Η ονομασία του γλυκού αυτού στα ουγγρικά είναι Kürtőskalács που στα αγγλικά μεταφράζεται σε chimney cake και στα ελληνικά κέικ καμινάδες. Τα παιδιά μου, επειδή η καταγωγή του είναι από την Τρανσυλαβανία, το ονόμασαν ευφάνταστα “Τα φουγάρα του Δράκουλα”. Πάμε να τα φτιάξουμε:

Τα φουγάρα του Δράκουλα

Θα τα παρασκευάσουμε την πιο απλή μορφή τους, δηλαδή περιτυλιγμένα με ζάχαρη, χωρίς καμία επικάλυψη και θα αφήσουμε τη γευστική φαντασία του καθενός να ταξιδέψει.

Θα αρχίσουμε με την κατασκευή της σούβλας ...που δεν θα είναι σούβλα. Θα χρειαστούμε το εσωτερικό χαρτονένιο ρολό από αλουμινόχαρτο, λαδόκολλα ή μεμβράνη τροφίμων (Στο σημείο αυτό η τάση να κρατώ διάφορα φαινομενικά άχρηστα πράγματα με βοήθησε όπως πάντα!!). Προσέχουμε να είναι σκληρό. Κόβουμε με πριονωτό μαχαίρι κομμάτια 10 εκ. τα τυλίγουμε με αλουμινόχαρτο και μετά με λαδόκολλα. Πρέπει να κάνουμε 12-13 τέτοια ρολάκια. Έτοιμα!

Για τη ζύμη θα χρειαστούμε:

* 500 γρ. αλεύρι για σκληρό ή για όλες τις χρήσεις

* 200 ml χλιαρό γάλα

* 3 κ.σ. ζάχαρη

* 2 κ.σ. ξερή μαγιά

* 2 αυγά

* 5 κ.σ. βούτυρο αγελάδος λιωμένο

* Μια βανίλια ή 1/2/ κ.γλ. Κανέλα

* 2 πρέζες αλάτι

Για την επικάλυψη

* Λιωμένο βούτυρο

* Ζάχαρη

Στον κάδο μίξερ βάζουμε τα στεγνά υλικά και προσθέτουμε το γάλα, το βούτυρο και τα αυγά χτυπημένα. Ζυμώνουμε με το γάντζο σε μέτρια ταχύτητα μέχρι να γίνει ένα αφράτο ζυμάρι. Ίσως χρειαστεί να προσθέσουμε λίγο αλεύρι. Η ζύμη στο τέλος ίσως κολλά ελαφρά. Φυσικά αν δεν έχουμε μίξερ μπορούμε να ζυμώσουμε στο χέρι. Λαδώνουμε ελαφρά το ζυμάρι και το αφήνουμε να φουσκώσει μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο.

Συγκεντρώνουμε τα υλικά που θα χρειαστούμε για να τα πλάσουμε: ένα πλατύ τετραγωνισμένο σκεύος που θα βάλουμε μέσα τη ζάχαρη, το λιωμένο βούτυρο, πινέλο ζαχαροπλαστικής, τον πλάστη, τα ρολάκια που θα τυλίξουμε τα φουγάρα μας, ένα κόπτη ζύμης, το ταψί που θα ψήσουμε καλυμμένο με μια λαδόκολλα. Ανάβουμε το φούρνο για να προθερμανθεί στους 200^ο C.

Όταν ανέβει η ζύμη, την πατάμε για να ξεφουσκώσει και τη χωρίσουμε σε έξι μπαλάκια. Με τον πλάστη ανοίγουμε κάθε μπαλάκι σε φύλλο πάχους μισού εκατοστού και με τον κόπτη της ζύμης ξεκινώντας από έξω και προχωρώντας προς τα μέσα κόβουμε ένα κορδόνι πλάτους 1,5 εκ. περίπου. Δεν πειράζει αν το κορδόνι δεν έχει παντού το ίδιο πλάτος. Αν μας βολεύει πιο πολύ πλάθουμε κορδόνι και το πατάμε με τον πλάστη για να γίνει πλατύ.

Με το πινέλο βουτυρώνουμε ένα ρολάκι και αρχίζουμε να το περιτυλίγουμε με ζύμη. Προσέχουμε η αρχή του να καλυφθεί από ζύμη καθώς το γυρίζουμε. Μόλις καλυφθεί όλο με ζύμη, κόβουμε το ζυμάρι, κολλάμε την άκρη πάνω στη ζύμη και το κυλάμε πάνω στον πάγκο πατώντας το ελαφρά για να πλατύνει και να ενωθεί το κορδόνι καλύπτοντας τυχόν κενά.

Στο σημείο αυτό χρειάζεται λίγη προσοχή για να μην κάνουμε τη γνωστή κίνηση που κάνουμε όταν ανοίγουμε φύλλο. Δεν θέλουμε η ζύμη να ανοίξει και με τον τρόπο αυτό να ξεχειλώσει γύρω από το ρολό. Θέλουμε απλώς να κολλήσει σταθερά και να γίνει σχεδόν ενιαία. Βουτυρώνουμε το ρολάκι ελαφρά και το κυλάμε στη ζάχαρη. Αν θέλουμε μπορούμε και να μην το βουτυρώσουμε για να μη γίνει πολύ βαρύ, όπως έκανα αυτή τη φορά.

Τα τοποθετούμε όρθια πάνω στο ταψί που θα τα ψήσουμε. Ψήνουμε στο φούρνο στους 190^ο- 200^ο C για 15’-20’ περίπου. Στα μέσα του ψησίματος αναποδογυρίζουμε τα ρολάκια για να ψηθούν ομοιόμορφα.

Μόλις ψηθούν τα βγάζουμε από το φούρνο, τα ξεφορμάρουμε προσεκτικά όσο είναι ζεστά και αν θέλουμε τα κυλάμε σε ξηρούς καρπούς. Το τελευταίο το κάνουμε μόνον αν τα βουτυρώσουμε πριν τα περάσουμε από τη ζάχαρη. Αλλά ακόμη και αν δεν τα έχουμε βουτυρώσει, μπορούμε μόλις τα βγάλουμε ζεστά από το φούρνο να τα αλείψουμε με λίγο ρευστό μέλι και μετά να τα περάσουμε από τους ξηρούς καρπούς. Χμ! τώρα που έγραφα την ανάρτηση σκέφθηκα ότι τα φουγάρα μου θα είναι υπέροχα αν μόλις τα βγάλω από το φούρνο τα περάσω από ένα μείγμα τριμμένης σοκολάτας και ινδοκάρυδου!

Τρώγονται κατά προτίμηση κρύα και μπορούμε να τα σερβίρουμε γεμισμένα με παγωτό, γαρνιρισμένα σε σιρόπι της αρεσκείας μας και φρέσκα φρούτα! Θα χαρώ πολύ αν τα φτιάξετε και στείλετε τις φωτογραφίες σας.

Αν σας αρέσουν οι αναρτήσεις μου, μπορείτε να γίνετε μέλος στην ομάδα μου στο Facebook με τίτλο “Κολατσιό!!” (κάντε κλικ εδώ για να τη δείτε) ή να ακολουθήσετε αυτό το ιστολόγιο πατώντας επάνω δεξιά το κουμπάκι που γράφει “Παρακολούθηση”!

Να είστε όλοι καλά και καλά μαγειρέματα!

Αλέκα Νικολαΐδου