Τα κέικ!

Αγαπημένη λιχουδιά των παιδιών! Αγαπημένη λύση των μαμάδων! Ένα κέικ μπορεί να συνδυάζει ταυτόχρονα την ευχαρίστηση της γλύκας του και την πρόσληψη θρεπτικών στοιχείων.

Βεβαίως η επανάληψη των ίδιων συνταγών μάλλον κουράζει τα παιδιά και τελικά φτάνουν να αντιδρούν στην ιδέα να ξαναπάρουν κέικ στο σχολείο. Το μυστικό είναι η εναλλαγή των γεύσεων. Πόσο εύκολα όμως μπορεί να γίνει αυτό; Πόσο εύκολα μπορούμε κάθε τόσο να βρίσκουμε νέες συνταγές; Μετά από αρκετά χρόνια πειραματισμών και αναζητήσεων κατάλαβα ότι δεν χρειάζεται να ξεφυλλίζουμε κάθε τόσο τσελεμεντέδες ή να περνάμε αρκετή ώρα περιπλανώμενοι στο διαδίκτυο. Ακόμη κι αν οι ώρες μας περισσεύουν, δεν είναι καλύτερα να τις περάσουμε ευχάριστα με τα παιδιά μας παρά στην κουζίνα πειραματιζόμενοι;

Κατέληξα λοιπόν

ότι δεν χρειάζεται να κάνουμε διαφορετική συνταγή κάθε φορά. Επιλέγουμε τη βασική συνταγή για κέικ που μας αρέσει και “παίζουμε” με αυτή αλλάζοντας με τον τρόπο αυτό το χαρακτήρα της. Μπορούμε μάλιστα με μία μόνον δόση κέικ να κάνουμε διαφορετικές γεύσεις, χωρίς να λερώσουμε για την κάθε μια και ένα διαφορετικό σκεύος παρά μόνον τη φόρμα όπου ούτως ή άλλως θα τα ψήσουμε! Μπορούμε να παρασκευάσουμε μεγαλύτερη δόση από αυτή που χρειαζόμαστε, να την “αποθηκεύσουμε” ωμή και με μια απλή κίνηση να έχουμε φρεσκοψημένο κέικ κάποιες μέρες αργότερα, όταν το χρειαστούμε.

Ας οργανωθούμε!

Βεβαίως για να τα κάνουμε όλα αυτά θα χρειαστούμε κάποια, ελάχιστα και απλά, εργαλεία:

α.   Δύο μπωλ. Το ένα μικρότερο και ένα αρκετά μεγάλο για να χτυπήσουμε το κέικ. Θυμηθείτε ότι μπορούμε να παρασκευάσουμε παραπάνω από μια δόση ταυτόχρονα!

β.    Ένα απλό μίξερ χειρός ή ακόμη και ένα απλό μηχανικό αναδευτήρα χειρός (πουλιούνται σε καταστήματα με είδη κουζίνας) ή ένα απλό αναδευτήρα ή ακόμη και δυο πηρούνια! Θυμηθείτε ότι οι γιαγιάδες και οι μαμάδες μας ούτε κουζινομηχανές είχαν, ούτε μίξερ χειρός αλλά έκαναν υπέροχα κέικ!

γ.    Αρκετές φόρμες για κέικ σε διάφορα σχήματα και μεγέθη, κατά προτίμηση σιλικόνης. Οι φόρμες σιλικόνης δεν χρειάζονται ούτε βουτύρωμα, ούτε αλεύρωμα, δεν χαράζουν και μπαίνουν στην κατάψυξη. Αν όμως έχετε τις συνηθισμένες μεταλλικές φόρμες, μπορείτε μια χαρά να κάνετε τη δουλειά σας, μ’ αυτές. Εγώ πάντως έχω ψήσει κέικ ακόμη και σε πυρέξ. Μια χαρά έγινε...

δ.   Δύο μηχανικά κουτάλια παγωτού (ναι, ναι παγωτού!), δηλ. ένα μικρό και έναμεγαλύτερο. Δεν είναι απαραίτητα αλλά βοηθούν.

ε.    1-2 σπάτουλες σιλικόνης (μαρίζ μας τις λένε οι pastry chef στην τηλεόραση).

στ.  Ένα δοσομετρητή. Προσωπικά εδώ και χρόνια χρησιμοποιώ ως δοσομετρητή το κουπάκι από το γιαούρτι. Έχω ριγμένο ένα μέσα στο αλεύρι, ένα μέσα στη ζάχαρη και μερικά στο ντουλάπι. Φροντίζω όμως κάθε τόσο να τα πετώ και να τα αντικαθιστώ με καινούργια από τα γιαούρτια που καταναλώνουμε.

ζ.    2-3 μικρά κουταλάκια.

ζ.   Ξύλινα σουβλάκια (αν είστε από το βορρά) ή καλαμάκια για σουβλάκια (αν είστε από το νότο)!!!!

Η βασική ζύμη για το κέικ

Εδώ και χρόνια κάνω την ίδια συνταγή διότι αρέσει στα παιδιά μου, είναι εύκολη και προσαρμόζεται με μια απλή κίνηση σε όποια γεύση θέλουμε.

1 κούπα γιαούρτι παραδοσιακό

1/2 κούπα φρέσκο βούτυρο λιωμένο

1/2 κούπα ελαιόλαδο (λιώστε πρώτα το βούτυρο και μετά συμπληρώστε με ελαιόλαδο)

2 κούπα ζάχαρη (ότι ζάχαρη θέλετε)

5 μέτρια αυγά

3 κούπες αλεύρι γ.ο.χ

4 κ.γλ. μπέικινγκ πάουντερ

Αν θέλετε μπορείτε να αντικαταστήσετε το γιαούρτι με τον πολύτιμο ορό γάλακτος, δηλ. απλώς το υγρό από το γιαούρτι που συνήθως πετάμε. Για περισσότερα δείτε εδώ.

Κοσκινίζουμε στο μικρό μπωλ το αλεύρι με το μπέικινγκ πάουντερ. Ρίχνουμε στο μεγάλο μπωλ το βούτυρο, το ελαιόλαδο και τη ζάχαρη και τα χτυπάμε καλά να λιώσει η ζάχαρη. Προσθέτουμε τα αυγά ένα – ένα. Δε ρίχνουμε το δεύτερο εάν δεν ενσωματωθεί το πρώτο! Συνεχίζουμε ρίχνοντας το γιαούρτι. Τώρα έχουμε ένα ομοιογενές, υδαρές μίγμα. Προσθέτουμε λίγο-λίγο το αλεύρι με το μπέικινγκ πάουντερ, χτυπάμε καλά-καλά και η βασική ζύμη για το κέικ μας είναι έτοιμη!

Οι γεύσεις και τα αρώματα

Έχουμε έτοιμη τη βασική ζύμη για το κέικ, χωρίς κανένα απολύτως άρωμα ή κάποια πρόσθετη γεύση. Στο σημείο αυτό αρχίζουμε να παίζουμε και να αυτοσχεδιάζουμε!

Φροντίζουμε να έχουμε στον πάγκο μας όλα τα υπόλοιπα εργαλεία που προαναφέραμε καθώς και τα υλικά που μας αρέσουν για να αρωματίσουμε τα κέικ (ακολουθούν προτάσεις). Αν οι φόρμες μας δεν είναι σιλικόνης τις βουτυρώνουμε ή τις λαδώνουμε, ότι από τα δύο μας αρέσει και τις αλευρώνουμε. Παίρνουμε τη φόρμα που θέλουμε να γεμίσουμε και με το μηχανικό κουτάλι παγωτού, το μεγάλο για μεγάλες φόρμες, το μικρό για ατομικά φορμάκια, και ρίχνοντας κουταλιές γεμίζουμε τη φόρμα μέχρι τα 2/3. Χρησιμοποιούμε μηχανικό κουτάλι διότι λειτουργεί σαν δοσομετρητής (μετά από 2-3 φορές καταλαβαίνουμε πια τι ποσότητα ζύμη χρειάζεται για κάθε φόρμα και μετρώντας τις κουταλιές το πετυχαίνουμε ακριβώς) και με το μηχανισμό που διαθέτει αδειάζουμε στη φόρμα όλη την ποσότητα που πήραμε ή λίγη από αυτή. Επιπλέον δε στάζει τόσο όσο το κουτάλι καθώς μεταφέρουμε τη ζύμη στη φόρμα.

Ρίχνουμε μέσα στη φόρμα το άρωμα ή το υλικό της επιλογής μας και με κυκλικές κινήσεις χρησιμοποιώντας το σουβλάκι/καλαμάκι ανακατεύουμε καλά. Έτοιμο το κεκάκι μας! Το καλαμάκι τι χρησιμοποιούμε αντί για πηρούνι, κουτάλι ή οτιδήποτε άλλο διότι κολλά επάνω του ελάχιστη ζύμη, σημαντικό για τα φορμάκια, αλλά ανακατώνει κατά τη γνώμη μου και ευκολότερα.

Ψήνουμε στον αέρα στους 180^ο C σε προθερμασμένο φούρνο για όση ώρα χρειάζεται (δεν αναφέρω χρόνο διότι εξαρτάται από το μέγεθος της φόρμας και το φούρνο μας). Δοκιμάζουμε αν έχει ψηθεί βυθίζοντας ένα μαχαίρι ή ένα σουβλάκι/καλαμάκι στο κέντρο του κέικ. Αν βγει στεγνό το κέικ είναι έτοιμο! Πρέπει να ομολογήσω ότι δεν προθερμαίνω πάντα το φούρνο, παρά τις αντίθετες επιταγές των ειδικών και δεν έχω δει μεγάλη διαφορά.

Συντήρηση

Κατεψυγμένο κέικ

Κακά τα ψέμματα! Όσο εύκολη και αν είναι η παρασκευή του, δεν μας είναι πάντοτε το ίδιο εύκολο να χτυπήσουμε στα γρήγορα και να ψήσουμε ένα κέικ. Είναι όπως πολύ εύκολο να το ψήσουμε!

Κι αν το είχαμε ήδη έτοιμο και απλώς το βάζαμε στο φούρνο; Ε! Λοιπόν ναι, γίνεται με μια απλή κίνηση: βάζουμε τις φόρμες με το ωμό κέικ στην κατάψυξη. Ναι, στην κατάψυξη. Μπορούμε δηλαδή, όταν αποφασίσουμε να χτυπήσουμε κέικ, να κάνουμε διπλή (και τριπλή) δόση, την αρωματίσουμε όπως ήδη είπαμε και να βάλουμε τις φόρμες στην κατάψυξη.

Όταν θελήσουμε να το ψήσουμε, το βάζουμε στην ψύξη για 2-3 ώρες ανάλογα με το μέγεθος της φόρμας για να ξεπαγώσει και μετά το ψήνουμε κανονικά. Κανείς δεν θα καταλάβει τη διαφορά!

Το ίδιο κέικ ψημένο

Η πρακτική του ωμού κατεψυγμένου κέικ με βοήθησε να έχω κάτι φρέσκο να δώσω στα παιδιά μου στο σχολείο. Συνήθως βγάζω τις φόρμες από την κατάψυξη από βραδύς και το πρωί που ξυπνώ (εντάξει, εντάξει είμαι ο τύπος του πρωινού ξυπνήματος!) τα ψήνω. Μόλις ψηθούν, τα βάζω πάνω σε συρμάτινη σχάρα για να κρυώσουν. Ειδικά αν είναι μικρά κεκάκια (ελληνιστί καπ-κέικς) κρυώνουν αμέσως και μπορώ να τα συσκευάσω για το σχολείο.

Στην κατάψυξη διατηρούνται τουλάχιστον ένα μήνα. Για περισσότερο δεν ξέρω διότι ποτέ δεν κατάφερα να τα κρατήσω περισσότερο!!)

Αν σας αρέσουν οι αναρτήσεις μου, μπορείτε να γίνετε μέλος στην ομάδα μου στο Facebook με τίτλο “Κολατσιό!!” (κάντε κλικ εδώ για να τη δείτε) ή να με ακολουθήσετε στο twitter στο @Aleka_Ni ή να ακολουθήσετε αυτό το ιστολόγιο πατώντας επάνω δεξιά το κουμπάκι που γράφει “Παρακολούθηση”!

Να είστε όλοι καλά και καλά μαγειρέματα!

Αλέκα Νικολαΐδου