4.500 !!

4.500 είναι οι φορές που υπολογίζω ότι χρειάστηκε να εφοδιάσω τις σχολικές τσάντες των παιδιών μου με κολατσιό για το σχολείο!

Τον πρώτο καιρό ομολογώ ότι δεν ήταν εύκολο. Φέτος όμως, μετά από 13 χρόνια προετοιμασίας σχολικών γευμάτων, ένιωσα μεγάλη ικανοποίηση όταν ο μεγάλος μου γιος, έφηβος πια, μου είπε γελώντας: “Τα παιδιά στο σχολείο με ρώτησαν αν η μαμά μου έχει φούρνο! Διότι κάθε μέρα πηγαίνω με ένα σακουλάκι που έχει διαφορετικά και κάποιες φορές πρωτότυπα πράγματα!”. Σκέφθηκα λοιπόν ότι είχα φτάσει σε καλό επίπεδο....

Βλέποντας αρκετούς γονείς να εκφράζουν τον προβληματισμό τους και να ζητούν βοήθεια για το συγκεκριμένο ζήτημα, αποφάσισα να προστεθώ κι εγώ στον όχι ευκαταφρόνητο αριθμό των food-bloggers αλλά εστιάζοντας στο επίμαχο θέμα. Το blog αυτό έγινε με σκοπό να μεταφέρει την εμπειρία μου των 4.500 περίπου σχολικών κολατσιών και με τον τρόπο αυτό να βοηθήσει τους γονείς και (ελπίζω) να ευχαριστήσει τα παιδιά.

Το κολατσιό στο σχολείο πρέπει να είναι συνδυασμός πολλών παραγόντων:

Πρέπει να είναι υγιεινό και ωφέλιμο! Τα παιδιά περνούν αρκετές ώρες στο σχολείο, ειδικά στις μεγαλύτερες τάξεις και η ανάγκη ενός υγιεινού και ωφέλιμου εδέσματος είναι επιτακτική. Πρέπει αφενός να ικανοποιήσουν το προφανές, να κορέσουν δηλαδή την πείνα τους, και αφετέρου να γεμίσουν τις μπαταρίες τους για να συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους.

Το σχολικό κολατσιό πρέπει να είναι γευστικό για το παιδί! Θυμάμαι την έκπληξή μου όταν στο δημοτικό σχολείο, την ώρα που άφηνα τα παιδιά μου το πρωί, άκουσα μια μαμά να λέει: “Παιδί μου, να φας το φαγητό σου!” Ο μικρός διαβεβαίωσε τη μαμά του ότι θα το φάει και μόλις μπήκε στην αυλή του σχολείου και βεβαιώθηκε ότι η μητέρα του δεν μπορεί να τον δει, πήρε το φαγητό από την τσάντα του και το πέταξε στον κάδο! Δεν υποστηρίζω ότι το κολατσιό που είχε ετοιμάσει η συγκεκριμένη μητέρα δεν ήταν νόστιμο. Όμως προφανώς δεν ήταν νόστιμο και θελκτικό για το συγκεκριμένο παιδί που προτίμησε να το πετάξει και να μείνει νηστικό αντί να γευτεί το επιμελημένο φαγητό που του είχε ετοιμάσει η μητέρα του.

Πρέπει να τρώγεται εύκολα. Δυστυχώς τα σχολεία μας δε διαθέτουν τραπεζαρίες ή έστω ειδικούς χώρους όπου τα παιδιά θα μπορούσαν να φάνε. Δεν υπάρχει ούτε καν συγκεκριμένος χρόνος. Έτσι τα παιδιά θα φάνε το κολατσιό τους όρθια στην αυλή του σχολείου εν μέσω παιχνιδιού, κουβέντας ίσως-ίσως και κάποιας βιαστικής επανάληψης για το επόμενο μάθημα. Γι΄ αυτό το λόγο πρέπει να είναι σε εύχρηστη συσκευασία, να τρώγεται “στο χέρι”, να μην τρίβεται, να μη διαλύεται.

Τα υλικά που χρησιμοποιώ δεν είναι παρά τα γνωστά καθημερινά υλικά που έχουμε όλοι στις κουζίνες μας. Κι αν καμιά φορά χρησιμοποιήσω κάτι πέρα από τα τετριμμένα, θα είναι και πάλι κάποιο προϊόν που εύκολα βρίσκουμε στο γειτονικό σούπερ μάρκετ ή κατάστημα τροφίμων. Η προμήθεια δυσεύρετων και ακριβών υλικών είναι ακόμη ένας μπελάς που καλόν θα ήταν να τον αποφεύγουμε. Αρκετά έχουμε στα κεφάλια μας. Αφού μπορούμε να κάνουμε θαύματα (!!) με απλά προϊόντα, ας τα κάνουμε.

Μεγάλη σημασία έχει η οργάνωση. Κακά τα ψέμματα. Είναι ωραίο αλλά ανέφικτο να μπορούμε κάθε μέρα να ετοιμάζουμε ένα φρέσκο έδεσμα! Μπορούμε όμως να οργανωθούμε και να έχουμε τουλάχιστον τις πρώτες ύλες! Ακόμη και κάτι που το συντηρήσαμε για λίγο διάστημα στην κατάψυξη είναι καλύτερο από ένα έτοιμο συσκευασμένο σνακ από το περίπτερο!

Βεβαίως, επειδή γύρω μας οι πειρασμοί είναι πολλοί και ενίοτε κυκλοφορούν σε πολύχρωμα, ελκυστικά σελοφάν, καλό θα ήταν που και που να δίνουμε στο παιδί μας κάποιο έτοιμο συσκευασμένο σνακ, έστω κι αν ξέρουμε ότι δεν του κάνει καλό (τουλάχιστον) ή να του δώσουμε χρήματα για να αγοράσει κάτι από το σχολικό κυλικείο. Έτσι και δεν θα νιώθει μειονεκτικά σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά (ναι! πιστέψτε με μπορεί να συμβεί και αυτό) αλλά και είναι σχεδόν σίγουρο ότι τελικά θα εκτιμήσει την αξία του καθημερινού κόπου μας... Φυσικά για λόγους πρακτικούς η μέρα που το παιδί παίρνει “κάτι απ΄έξω” συνίσταται να συμπίπτει με τη μέρα που για οποιονδήποτε λόγο δεν προλάβαμε να ετοιμάσουμε κάτι σπιτικό. 

Φιλοδοξώ να ενημερώνω το blog μια φορά την εβδομάδα. Μέχρι την επόμενη ανάρτηση λοιπόν

Καλή σας ημέρα και καλά μαγειρέματα!

Αλέκα Ν.